Het wordt een beetje traditie begin januari. Een lekker feestje waar de liefhebbers van het zwaardere werk een soort van nieuwjaarsreceptie kunnen houden in De Casino. Vorig jaar nog met Bizkit Park en voor 2024 hadden de organisatoren, die eigenlijk gewoon een verjaardag vieren, meer van dat in petto. Hoe dan ook een succes want andermaal was de party sold out.
Tekst: Stef Maes - Foto’s: Gino Van Lancker
Het feestje werd geopend door POSEYDON (6), lokale helden uit het Waasland wiens oorsprong teruggaat naar begin jaren negentig. In die lange geschiedenis kende de band heel wat reïncarnaties met verschillende line-ups. Het recept blijkt na al die tijd nog steeds hetzelfde te zijn: old school thrash metal die niet de kaart van de simpele riffs trekt. Logge zware vocalen maken, mede dankzij de imposante verschijning van de frontman, indruk. We horen echter te weinig afwisseling. De eerste rijen amuseren zich kostelijk terwijl achteraan het eerder op socializen lijkt, een blij weerzien van vrienden en kennissen die zich opmaken voor een nieuw concertjaar. De band zelf amuseert zich ten volle terwijl ze muzikaal toch strak uit de hoek blijven komen. Of ze echter ooit gelanceerd zullen raken is natuurlijk een ander paar mouwen.
De hoofdmoot was voor de jongens van FLEDDY MELCULY (8). Ondertussen zijn dat routiniers die weten van waar ze komen en vooral waar ze heen willen. Ook voor hen was dit de eerste show van 2024. Qua podiumopstelling hield men het heel basic, geen gekke attributen of megalomane backdrops en dat is goed. Vooral omdat zo de muziek nog meer kan worden benadrukt en die is live best indrukwekkend. Bij momenten leek het dat Slayer terug onder de levende was terwijl men gewoon ‘God Is Een Kapper’ inzette. Het leek het equivalent van een kopstoot die werd uitgedeeld door een uit de kluiten gewassen portier, geteleporteerd uit de jaren negentig en ontzettend slecht gezind omdat je op zijn schoenen had gekotst en geen fooi gaf bij het buiten gaan.
Hoe dan ook, Fleddy deed wat van hen verwacht werd, de zaal op zijn kop zetten. Fleddy Melculy en De Casino, het is een match. Voor de derde keer een vol huis, dat schept een band. Het leuke aan dit soort avonden is dat er ook mensen waren die niet helemaal vertrouwd zijn met wat er op het podium wordt gebracht en ook die lui hadden de tijd van hun leven. ‘T-Shirt Van Metallica’ doet het nog steeds en je merkt ook dat dit het herkenningspunt is voor de niet kenners. Heerlijk gewoon. Hierdoor werd het voor iedereen een feestje, al dan niet in hun huisje en sommigen voelden zich inderdaad een varken. Dat de bandleden na hun set tijd uittrokken voor de fans in de zaal werd nog harder gewaardeerd. Toch misschien een kleine tip aan alle fotojagers, een flits hoeft niet.
De perfecte slaapmuts
Uiteraard konden de festiviteiten niet stilvallen na de Fleddy set. Daarom dook DJ TURBEAU op en die leek verdacht veel op de frontman van Channel Zero. Uiteraard weet Franky DSVD als geen ander hoe je De Casino in vuur en vlam moet zetten, maar dj’en is een vak apart dat wel eens onderschat wordt. De songkeuze was top, de overgangen durfde al eens haperen. Gelukkig was iedereen genoeg in de wind om dat euvel door de vingers te zien. Turbeau zelf zette natuurlijk zijn stembanden zelf in werking en zo kregen we een wel heel eigentijdse versie van ‘Black Fuel’ te horen. De perfecte slaapmuts om door de laatste ijzige koude de nacht in te duiken huiswaarts.
Tijdens onze zoektocht naar de uitgang vernamen we trouwens nog dat de Fleddy Melculy show binnenkort allicht te herbeluisteren zal zijn via het Spotify kanaal van de band. Kortom, Fleddy loves Sin City en Sin City loves Fleddy. Tot snel.
