RAMMSTEIN houdt tweedaagse triomftocht in Oostende

Nee, geen concert in Dessel, Werchter of ons nationale Koning Boudewijnstadion. Wel het nieuwe festivalterrein Park De Nieuwe Koers in Oostende werd door het Duitse Rammstein uitverkozen als stopplaats tijdens deze Europese tournee. Nog voor je de naam van deze plek had uitgesproken, was het concert al helemaal uitverkocht. En dat, jawel, tweemaal. Dat de telkens ongeveer 50.000 aanwezigen euforisch waren, is een klein understatement.

Tekst: Vic Van den Abeele – Foto’s: Tim Tronckoe

Dat Rammstein een band is waar (bijna) iedereen van houdt, mag al vlug duidelijk zijn wanneer we ons op het nog rustige terrein begeven. Toch zijn er al heel vroeg in de namiddag enkele duizenden fans aanwezig om een goed plekje te bemachtigen. Daaronder ook veel gezinnen met kinderen. En daarmee bedoelen we niet de papa die zijn veertienjarige zoon muziekgeschiedenis wil bijbrengen. Nee, we zagen ook veel gezinnen met kinderen van pakweg zeven of acht jaar oud. Wie Rammstein zegt, denkt aan stoere, ruige bezoekers, maar niets was minder waar. Ook de braaf ogende huisvader vrouwtje en kindjes heeft de weg naar Oostende gevonden. Ondanks de soms controversiële nummers van de Duitse meesters lijkt dat niemand te deren.

Na de gekende intro ‘Music For The Royal Fireworks’, waarbij de bandleden één voor één het podium op kwamen, weergalmde een luide knal die Oostende meteen wakker schudde. Openen deed RAMMSTEIN (9) met ‘Armee Der Tristen’ en ‘Zick Zack’, twee nummers uit hun meest recente cd, maar dat was slechts een voorbode van wat er nog zou komen. Tijdens ‘Links 2-3-4’ ontbond frontman Till pas echt zijn duivels. De geoliede machine was op volle toeren gekomen. Hoewel de zon nog net boven de horizon te zien was, zorgden de eerste vlammen en het industrieel ogende podium voor een waar spektakel. En show kregen de 50.000 aanwezigen volop. Zoals tijdens ‘Puppe’ waarbij een gigantische kinderwagen het podium werd opgereden en in brand werd gestoken. Of wat dacht je van ‘Mein Teil’ waarbij frontman Till zijn toetsenist Christian Lorenz in een gigantische kookpot onder vuur nam. Maar de registers gingen pas écht helemaal open bij ‘Sonne’ en ‘Rammstein’ waar het éne vuursalvo het andere opvolgde. De hitte was tot ver voorbij de eerste rijen voelbaar.

Net wanneer je denkt dat je het allemaal gezien hebt en het niet grootser kan, schakelt Rammstein nòg een versnelling hoger zoals tijdens ‘Ausländer’ waar ook nog eens het volume de hoogte werd ingejaagd. Sinds 1995 brachten deze jongens slechts zeven albums uit, maar ze scoorden daarbij wel een hele reeks hits. Vandaar dat het samenstellen van de setlist toch een hele klus lijkt. Een blijvertje is (verrassend genoeg) ‘Pussy’ uit 2004 dat het goed blijft doen, maar het deze keer zonder vuurwerk moest stellen. In de plaats daarvan greep Till dan maar een gigantische penis vast om schuim over de eerste rijen fans te spuiten. Voeg daar nog eens de nodige kilo’s confetti bij en je krijgt een waar feest. ‘Ich Will’ bewaarden de heren tot het einde. Een nummer dat van begin tot eind door zowat iedereen werd meegezongen. Met het toepasselijke ‘Adieu’ naam de band pas echt afscheid, terwijl de anders zo zwijgzame Till de Belgische fans bedankte en meedeelde dat dit het allerlaatste concert van de huidige tournee was. Hij leek vanavond oprecht blij, net als alle aanwezigen in Park De Nieuwe Koers.

Dat het weer op deze nieuwe locatie een aardige spelbreker had kunnen vormen, mag wel duidelijk wezen. Beschutting voor het publiek leek er nauwelijks te zijn, op één schamele tent na. Ook de band beperkte zich op het podium tot één miniem stukje afdak. Gelukkig bleef de regen twee dagen weg en brandde de zon iets minder fel dan de afgelopen dagen. Het gerstenat stroomde dan weer wel duchtig over de toogbanken en de vele eetkraampjes langs de hele lengte van het terrein hadden meer dan de handen vol, maar nergens moest je lang aanschuiven. Behalve op één plek dan: de merchandise van Rammstein vloog wel als erg zoete broodjes de deur uit. We telden maar liefst acht plekken verdeeld over het terrein waar je T-shirts, hoodies, bandana’s en nog veel meer gadgets van de band kon kopen. En helaas daar overal hetzelfde verhaal: lange rijen wachtende fans. Sommige hadden er zelfs een uur of langer in de rij voor over om toch maar die éne eventshirt uit Oostende te kunnen bemachtigen. En met maar liefst 35 euro voor een shirt of 70 euro voor een hoodie lijdt het geen twijfel dat Rammstein na deze tweedaagse triomftocht met een aardig zakcentje huiswaarts trekt.

We zouden het bijna vergeten, maar er was ook nog een voorprogramma in Oostende. Het Franse DUO-ABÉLARD (6) bestaat uit twee mooi ogende dames in glitterpakjes die vanop een kleiner podium midden in het publiek elk op hun piano coverversies brachten van ... Rammstein. Nummers als ‘Sonne’, ‘Mutter’ en ‘Ohne Dich’ in een ingetogen pianoversie voor 50 000 fans, ergens heeft het wel iets, maar wij kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat het grootste deel van de aanwezigen toch liever een stevige gitaar had gehoord. Vooral als je weet dat het gaat om nummers van een band die eigenlijk een half uur later zelf zal spelen. Daarbij komt ook nog eens dat er vanaf dat de deuren openden een playlist speelde met ... jawel, Rammsteinnummers. Met andere woorden de Rammsteinfan kreeg van 16.00 u tot 23.00 u non-stop Rammstein om te oren. Misschien toch net iets te veel van het goede, al zal dat de die hard fans weinig deren. Till gaf ook nog mee dat de band volgend jaar terugkeert en we durven nu al voorspellen dat die 50.000 bezoekers er opnieuw bij zullen zijn ...

Een evenement van dit kaliber organiseren met een veeleisende band als Rammstein moet geen sinecure zijn. De stad Oostende en organisatie Greenhouse Talent stelden al het mogelijke in het werk om alles vlot te laten verlopen. En vlot verliep het ook. Van de gevreesde verkeersdrukte was er op beide dagen geen sprake. Niet voor en ook niet na het optreden. Dat er maar liefst tachtig autocars aan de uitgang stonden te wachten zal daar natuurlijk ook wel iets mee te maken hebben gehad, maar ga er toch maar eens aanstaan. Op een gloednieuwe locatie meteen succesvol uitpakken met een concert voor zoveel volk, dat verdient alle respect. Ook bij de ingang waren er amper wachtrijen te zien en het terrein zelf had ook alle voorzieningen met genoeg eetkraampjes en voldoende gelegenheid om iets te drinken. Als we dan toch met één puntje van kritiek mogen eindigen dan is het wel aan het adres van Rammstein zelf. Drie minieme schermen voor zo’n terrein? Dat is wel erg weinig. Zeker als er zoveel gebeurt op het podium. De volgende keer misschien één vuurpijl minder en twee schermen in de plaats?