Wie een gore dosis pipi- en kakahumor te flauw vindt, blijft vanavond best ver weg van de Zappa. De Europese Gorecrusher Tour houdt halt in Antwerpen en dat betekent een lading vieze en vuile metal met gore teksten. Onder leiding van Gutalax, die ludiek over alles aangaande de anus en z’n uitwerpselen zingen, zijn we klaar voor een avond met hopelijk meer vieze geluidjes dan geurtjes.
Tekst: Robin Maes - Foto’s: Rudy De Doncker
Het grote deel van de avond zal met een zeer humoristische ondertoon grove, brutale muziek brengen. De openers van de vettige feestbedoening zijn nog bloedserieus. Het Italiaanse GUINEAPIG (7) brengt goregrind waar nog heel wat leuke riffs en drumbeats in voorkomen. Vocaal is het rauw en zeer agressief, maar vooral het gitaarwerk lijkt toch wel aan te slaan bij het publiek. Met z’n drieën op het podium brengen ze live muziek zonder enige backing en die pure sound komt best goed door.
Guineapig zijn duidelijk nog geen podiumbeesten, maar doen hun best. Wanneer één van de twee gitarist-zangers met het dikste accent ooit zegt ‘We are from Italy’ schiet er best wat volk in de lach. Het is zacht gezegd overduidelijk. Zijn Engels is niet al te best, maar we begrijpen nog net zijn vraag ‘Are you f*cking to dance now here?!’ Er zijn genoeg songs die de groove er goed inhouden en het headbangen verder dragen. Ook de basgitaar klinkt lekker smerig. We zien een rolstoel meedraaien in de circle pit bij hun bekendste song ‘Mermaid In A Manhole’. ‘Mia madre!’, denken we bij al die geschikte brutaliteit.
De volgende support komt net als de hoofdact uit Tsjechië. SPASM (7) doet hun eigen soundcheck met normale kleren aan, maar even later zou dat fel veranderen. De drummer en gitarist komen nog vrij normaal in bloot bovenlijf aanzetten, maar de zanger… doet ons fronsen. Deze gezette man komt met enkel een zichtbaar strak aangespannen Borat-string op het podium, plus een masker met een lange penis als neus. Ook hallo. In deze quasi naakte en provocerende outfit brengt hij een arsenaal aan pig squeals en brult hij de hele tent bij elkaar.
Naast de muzikale grindcore krijgen we dus ook een vorm van zichtbare gore te zien. Wanneer de frontman de zaal aanspreekt, is er veel meer ruimte voor humor. Zowat alle songs gaan over vulgaire seks, het gebruiken van je vingers en het rukken tot het pijn doet. De tekst ‘Masturbation! No pain, no gain!’ wordt met een bulderlach meegezongen door de zaal. Spasm tovert makkelijk een glimlach op het gezicht van de aanwezigen. Ook al is de muziek een pak chaotischer, ook hier treffen we leuke danspartijtjes en goeie breakdowns aan. Tussendoor valt het soms wat stil en de songs zijn allemaal zeer kort, maar de sfeer zit intussen wel in het publiek.
De voorbije zomer zagen we de headliner van deze line-up op Alcatraz een heuse triomftocht maken. Met toiletbrillen, wc-borstels en wc-papier overal was het toen een hilarisch feest. We zijn klaar om een tweede keer te moeten doorspoelen voor GUTALAX (8). Hun show draait uiteraard opnieuw vooral rond de gimmick van vulgaire ‘stront’-metal. In hun witte pakken om alle viezigheid op te kuisen, betreden ze het podium, klaar voor drie kwartier gore ‘n’ roll. Vette beats, vieze teksten en dansplezier in de moshpit.
Met een heerlijk volle sound gaat de groep duidelijk met goesting van start. ‘Anus Nanuk’ zet de sfeer en Maty Matoušek is meteen aan het pig-squealen als een volleerd varken op de slachtbank. Leuke songtitels hebben de Tsjechen van Gutalax ook. Zo is er vervolgens ‘Nosím Místo Ponožky Kousek Svojí Předkožky’, dat vrij vertaald betekent: ‘Ik draag een stukje voorhuid als sok’. Vanavond kan het allemaal. Zo krijgen we ook gratis en voor niks de tip om altijd onze kak te controleren op nog niet gepopte zaadjes popcorn nadat we die lekkere snack gegeten hebben. Dit poëtische onderwerp vormt de basis voor ‘Poopcorn’.
Het podium is knap bekleed met één grote en twee kleinere banners vol superhelden uit het Gutalax-universum. Die komen ook ter sprake in de songs ‘Buttman’ en ‘Diarrhero’. De riffs hier zijn écht wel lekker en weinigen kunnen hun heupen bedwingen. Het verhaal van hoe hun gitarist Kojas zichzelf helemaal besmeurde met elk mogelijk lichaamsvocht in een festivaltoilet, krijgen we integraal uitgelegd via ‘Toi Toi Story’.
Ook al zou Gutalax geen humor hebben, deze muziek zou nog steeds gewoon lekker heavy swingen. De jongens op het podium hebben duidelijk het meeste plezier bij het hard beukende ‘Vaginapocalypse’. Hierna krijgen we bij ‘Fart And Furious’ hun befaamde ‘wall of shit’. De heren noemen zichzelf zeer terecht de crew van hun gelijknamige track ‘Shitbusters’. Op het einde krijgen we met ‘Strejda Donald’ hun grindcore-versie van ‘Old McDonald Had A Farm’. Hilariteit alom, gepaard met heerlijke feeststemming. Volgende zomer staat Gutalax op zondag 9 augustus opnieuw op Alcatraz voor een bisronde, en wij verwachten dat de tent weer wat verder gaat uitpuilen.
