In het spoor van het team OPBOUW op ALCATRAZ
Geen festival zonder de honderden vrijwilligers die zich belangeloos inzetten om de bezoekers een zo aangenaam mogelijk verblijf te bezorgen. In de print editie van ROCK TRIBUNE stelden we vorig jaar al enkele teams ‘behind the scenes’ op ALCATRAZ voor en die traditie willen we hier graag verderzetten met in de eerste plaats de vrouwen en mannen waarmee het allemaal begint: het team OPBOUW.
Foto’s: Tony Decruyenaere
Het ALCATRAZ Festival staat al jarenlang bekend om de sfeervolle aankleding in gevangenisstijl. Jaar na jaar worden kosten noch moeite gespaard om het er zo mooi mogelijk te laten uitzien. Van desolate weide tot een ‘metal’ oase waar het aangenaam toeven is en het comfort van de festivalganger hoog in het vaandel wordt gedragen: dat kan alleen dankzij een maandenlange voorbereiding en zorgvuldige planning, maar ook en vooral dankzij een team medewerkers dat een maand lang in de weer is om podia en omheiningen te zetten, food stands op te trekken en gigantische tenten te bouwen.
Maandenlange voorbereiding
Precies een week voor de Belgische bands BEUK en FAT BASTARD als openingsacts van jetje geven op de dag die speciaal gereserveerd is voor de duizenden kampeerders en niet minder dan 2.500 (!) buurtbewoners, spreken we af met opbouw-teamleiders Chris Masquelin en Fre Landuyt. Tussen de vrachtwagens, hoogtewerkers en heftrucks die constant aan en af rijden, leiden zij samen met hun nieuwe collega Kurt Leleu de werkzaamheden in goede banen. “We zijn hier op zaterdag 1 augustus gestart met een twaalftal mensen om de eerste tenten en shelters op te trekken”, geeft Chris aan. “In de daaropvolgende dagen komen daar steeds meer vrijwilligers bij tot hier in totaal een team van een 65-tal opbouwers onder leiding van drie verantwoordelijken aan de slag is. Maandenlang zijn wij bezig een gedetailleerd plan op te stellen met een overzicht per dag en soms zelfs per uur van wat er moet gebeuren. En er zijn niet alleen onze eigen ALCATRAZ-mensen, we moeten er ook voor zorgen dat we vlot kunnen samenwerken met de werknemers van de leveranciers.”
Vakantie opofferen
Aan ervaring geen gebrek. Chris zelf werd ooit gevraagd om een paar honderd meter Heras-hekkens te helpen plaatsen. “Dat was in 2011 in Deinze toen het festival nog één dag indoor was. Een paar jaar later trokken we naar Kortrijk naar de terreinen van VIVES en kreeg ik de vraag om verantwoordelijke opbouw te worden. Sindsdien zijn we alleen maar groter geworden, vooral toen we naar hier naar de Lange Munte verkasten en ALCATRAZ alsmaar verder groeide van eerst twee, dan drie en sinds dit jaar vier podia. Dat kan natuurlijk niet zonder de nodige ervaring van onze medewerkers. Sommigen zijn er al tien jaar bij en hoeven amper nog een woord uitleg om te weten wat er van hen wordt verwacht. Elk jaar zijn er wel een paar mensen die afhaken, maar gelukkig mogen we ook telkens weer een aantal nieuwe gezichten begroeten.”
De meeste mensen offeren ook een groot deel van hun vakantiedagen op om hier te helpen. Als dat geen respect verdient! “We hebben er zelfs enkele die ook beroepshalve in de event sector werken, maar hun betaalde job even inruilen om hier gratis de handen uit de mouwen te steken!”
Eén ALCATRAZ familie
Wat bezielt nu al die medewerkers? Waarom werken ze zich van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in het zweet (en met de huidige temperaturen mag je dat letterlijk nemen)? “Uiteraard omdat ze het graag doen,”, gaat Fre verder, ‘maar ook omdat we hier vrienden maken en één familie vormen. Driekwart van onze medewerkers blijft hier de hele opbouwperiode ook overnachten op onze eigen camping. ’s Avonds is het hier trouwens altijd een gezellige boel, maar elke morgen opnieuw staan we weer paraat om de werkschoenen aan te trekken.”
ALCATRAZ zorgt natuurlijk ook voor de inwendige mens. ’s Morgens een flink ontbijt, ’s middags broodjes en ’s avonds een versbereide warme maaltijd. En dat allemaal onder het wakende oog van ‘mama’ Ingrid, in het dagelijkse leven de ‘echte’ mama van organisator Mario maar een maand lang ook de mama van de opbouwers. Samen met haar partner Carlos is ook zij een maand lang dag na dag in de weer om de medewerkers culinair te verwennen.”
En dan is er ook nog de afbraak
Volgende week is het drie dagen feest, maar daarna is het weer werken geblazen. “Op de maandag na het festival starten we met een 40-tal krachten aan de change over want onmiddellijk na ALCATRAZ palmt KAMPING KITCH onze terreinen in”, geeft Chris ons nog mee. “Op dinsdag en woensdag zijn er dat nog altijd 35. Een deel van de infrastructuur wordt afgebouwd, een ander deel bouwen we mee om in het thema van KK. Op woensdagavond geven we dan de spreekwoordelijke sleutel door.”
En dan is het nog niet gedaan ... “Na KAMPING KITCH komt een grotendeels nieuw team naar hier om alles netjes af te breken en het terrein helemaal leeg te maken. En tegen dat alles effectief weg is, zijn we eind augustus …”