‘Humanoid’ is een album dat perfect in lijn ligt met het werk dat sinds de ‘reünie’ in 2005 is verschenen. Nogmaals een bewijs dat Hoffmann de touwtjes stevig in handen heeft en waakt over de stijl die van Accept een succes heeft gemaakt. Inmiddels is het drie jaar geleden dat er platenwerk verscheen, in de huidige tijd lang geen uitzondering, maar toch verwelkomen de fans het album met open armen. ‘Iedereen zegt voortdurend dat we een nieuw album moeten maken’, lacht de gitarist. ‘De fans zeggen dat er een nieuw album moet komen, het label zegt dat we een nieuw album moeten maken... Er zijn veel mensen van buitenaf die wilden dat we er weer tegenaan gingen. We laten ons daar niet door opjagen, maar er is altijd een moment wanneer het duidelijk wordt dat we echt wel moeten gaan zitten en ons huiswerk maken. Ik zeg dan tegen iedereen dat we nieuwe nummers nodig hebben en vraag hen om ideeën, songteksten en zelfs hele songs te sturen. Het is niet omdat ik het leeuwendeel van de songwriting voor mijn rekening neem dat de rest van de band geen inspraak heeft. Sommige jongens in de band maken dan een paar volledige tracks, anderen hebben daar minder behoefte aan, maar hebben misschien wel een leuk idee voor de lyrics. Het is voor iedereen anders, maar uiteindelijk doe ik inderdaad het meeste werk. Ik schrijf sowieso al veel, maar hou me ook bezig met de keuze van de nummers. Ik stel me niet op als een dictator, denk dat zeker niet, maar iemand moet de taak op zich nemen om een evenwichtig album samen te stellen dat aansluit bij de ‘Accept-style’, om het zo te noemen. En aangezien ik al het langst in de band zit, lijkt het me vrij logisch dat ik daarvoor de aangewezen man ben.’
Op tekstvlak zien we voornamelijk Mark Tornillo als ‘auteur’. Als zanger is dat normaal, maar overlegt hij dan eerst met jou?
‘Niet echt. Toen ik aan iedereen vroeg om materiaal aan te leveren, stuurde Mark instant een heleboel songteksten door. Soms heb ik muziek liggen waar zijn woorden perfect bij passen, anderzijds zijn er ook een aantal teksten waar ik dan de muziek voor schreef, zoals ‘Man Up’ en ‘Straight Up Jack’. Marc is verantwoordelijk voor veel van de teksten, maar ook Martin (Motnik – bassist sinds 2019) is een begenadigd schrijver die hier en daar een paar regels, en in sommige gevallen zelfs een paar complete nummers, schreef. Ideeën ontstaan vaak tijdens het schrijfproces, maar sommige elementen zijn er al van in het begin. Het onderwerp van het titelnummer ‘Humanoid’ bijvoorbeeld stond vast voor er van de muziek sprake was. Het thema is al lang een stokpaardje van Mark. Sociale media, mobiele telefoons en AI: onze afhankelijkheid van technologie ontneemt ons geleidelijk onze individualiteit. We zijn stilaan menselijke robots of ‘humanoiden’ aan het worden. En dat baart ons zorgen, dat zou eigenlijk iedereen zorgen moeten baren … Als je bedenkt dat wetenschappers en tech-industriëlen computerchips rechtstreeks in de hersenen willen implanteren …’
Is het al niet te laat? Zijn we al niet te ver gegaan?
‘Ik weet het antwoord echt niet, dat zullen we in de toekomst moeten ontdekken. Maar ik ben zelf toch een beetje bang dat de mensheid stilaan verloren gaat en opzij wordt geschoven in al deze dingen. Mensen zijn door de opkomst van AI bang dat de echte creativiteit binnenkort overbodig wordt omdat de technologie steeds beter wordt. De dagen dat je dacht: 'Misschien ooit in de toekomst...' zijn voorbij. Het is inmiddels zover en het gaat altijd maar verder en verder. Er zijn nu al heel wat dingen mogelijk waarvan je altijd dacht dat alleen een mens dat kon.’
Toch maken jullie ook zelf gebruik van digitale technologieën en AI, getuige de video …
‘Dat heb je 100% gelijk in, maar er is toch een groot verschil. Wij gebruiken AI in een gecontroleerd proces en bepalen zelf wat kan en niet kan. Op ‘Humanoid’ waarschuwen we veeleer voor de mogelijkheid dat AI het van ons overneemt en dat we de procescontrole helemaal kwijtspelen.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 222.
