Het kan verkeren. In 1991 kreeg Body Count nog de hele Amerikaanse overheid en het halve land over zich heen dankzij het nummer ‘Cop Killer’. In 2021 won de band een Grammy voor het nummer ‘Bum-Rush’ van het vorige album ‘Carnivore’. Ernie neemt het allemaal met een korreltje zout: ‘Het is niet eens het soort nummer dat we normaal gesproken schrijven. Je weet wel, het ‘kill your mother’-type, haha. De Grammy win je dan ook niet omdat de fans of de mensen van de straat het je gunnen, het is de muziekindustrie die je accepteert door je er een te gunnen. Ik heb echt het gevoel dat de muziekindustrie zich hiermee verontschuldigd heeft voor de bullshit die we begin jaren negentig te verduren kregen. Ze hebben ons nu geaccepteerd, na dertig jaar. Mijn goede vriend Randy Blythe van Lamb Of God gaat niet eens naar de Grammy-ceremonie als hij genomineerd wordt. Maar voor mij als jochie uit South Central, Los Angeles is het wel een soort eer dat ik nota bene met mijn metalband wordt geaccepteerd door deze groep mensen uit de muziekwereld.’
De afgelopen jaren heeft Body Count een vaste line-up, nadat er jaren van bezettingswisselingen waren. Dat verklaart volgens Ernie wel waarom de muzikale output nu ook stabieler is: ‘Ik heb zeven variaties van deze band gehad. Met de eerste versie namen we de eerste twee albums op en met de laatste versie, met Juan, Will en Vince, de laatste paar platen. Nu hebben we weer een line-up die werkt en dat is jarenlang niet het geval geweest. We kunnen het prima vinden met elkaar, iedereen weet hoe de anderen zijn. We vinden het leuk om met elkaar te spelen. Dat hoor je op de albums en merk je live ook. In de tussenliggende jaren hadden we vaak echt goede muzikanten, maar het gaat ook om hoe het onderling klikt. Zo hadden we op ‘Violent Demise’ bijvoorbeeld Doug Grigsby op bas. Die was simpelweg veel te goed voor Body Count, haha. Hij had gespeeld met Patti LaBelle, Rick James en Michael Jackson. Zijn niveau was veel te hoog voor ons als band.’
Over het nieuwe album vervolgt Ernie: ‘Ice-T bedacht de titel ‘Merciless’ in 2021 en toen begonnen we te schrijven aan nummers daarvoor. Tekstueel gezien heeft Ice-T nog steeds meer dan genoeg inspiratie, aangezien de dagelijkse realiteit daar meer dan genoeg input voor levert. Ernie geeft aan dat hij mede daardoor een fan is van zijn eigen band: ‘De lyrics van Ice zijn geniaal. Ik vertel hem ook altijd dat hij mijn favoriete rapper is. En om hem dan aan het werk te zien terwijl hij teksten schrijft voor mijn band, dat blijft geweldig. Termen als DemoCrips & Bloodpublicans in het nummer ‘Fuck What You Heard’ vind ik briljant. Het mooie aan onze teksten vind ik dat ze enerzijds van de straten van Los Angeles komen, maar anderzijds ook mensen aanspreken van over de hele aardbol. De wereld is een stuk eensgezinder dan we ons realiseren. Maar er is nu eenmaal een groep mensen die ons uit elkaar probeert te houden. Dat hebben we ook omschreven in het nummer ‘No Lives Matter’ van ‘Bloodlust’ enkele jaren geleden.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 227.
