Updated 27/10/2025
CARACH ANGREN: Recht uit het graf
Ze zijn even van de radar verdwenen, maar Carach Angren is eindelijk terug. De Nederlandse horror black metalband heeft er vijf woelige jaren opzitten die tot die stilte leidden, maar met de nieuwe EP ‘The Cult Of Kariba’ zijn ze weer helemaal terug van nooit weggeweest. Natuurlijk wilden wij precies weten hoe de vork in de steel zat, dus zetten we een gesprek op met hoofdcomponist en toetsenist Clemens ‘Ardek’ Wijers, die inbelde vanuit zijn nieuwe woonplaats in Costa Rica.
Clemens, dit is zowat het eerste teken van leven na vijf jaar stilte! Waar hebben jullie al die tijd gezeten?
‘Tja, dat is een heel verhaal. Natuurlijk was er de lange periode dat Covid roet in het eten strooide. Toen alles losbarstte begin 2020, hadden we net ‘Franckensteina Strataemontanus’ uitgebracht, maar vervolgens konden we helemaal niks doen. Voor we het wisten waren er drie jaren voorbijgevlogen. We werkten wel aan nieuw materiaal, maar tegelijk moesten we zoeken naar een drummer waarmee het klikt. Die vonden we uiteindelijk in Gabe Seeber, een toffe vent waarmee het allemaal goed zat. Konden we eindelijk weer aan de slag, dus ik begon volop aan nieuwe muziek te werken voor de EP, ... en toen kreeg Dennis vorig jaar in mei plots een hartaanval! Er waren plannen voor de opnames van de EP, voor festivals en voor een tournee, maar plots kreeg ik telefoon vanuit het ziekenhuis dat alles moest worden afgezegd. Het duurde tot november voordat alle onderzoeken rond waren en Dennis terug groen licht kreeg van de dokters dat ‘ie weer met de band aan de slag kon. Ik weet het, een hele toestand, maar je hoorde er niks van in de sociale media omdat we geen van beiden zin hadden om die hele ellende uit te melken. Bovendien wisten we op dat moment ook echt niet of Carach Angren zelfs wel zou blijven bestaan, het was vooral afwachten.
Ondanks de lange afwezigheid brengt Carach Angren geen full length album uit, maar een EP.
‘Wij werken altijd rond een onderwerp en toen Dennis en ik de koppen bijeenstaken, bleek dat het verhaal van ons debuut ‘Lammendam’ meer diepte had dan we dachten. Dennis vond nog achterliggende verhalen over onder andere de heks Kariba terug op het internet, iets wat mooi aansloot bij ‘Lammendam’. Het was echter niet voldoende om er een heel album rond te weven, daarom hielden we het bij een EP. Gezien ik Lovecraft zat te lezen, bracht dat me op het idee van een cult in die actief was in Schinveld (het dorpje in Nederlands Limburg waar de verhalen rond Kariba zich afspeelden en waar de versterkte nederzetting Lammendam zich bevond in de vroege middeleeuwen – MG). Zij proberen op Lammendam de heks weer tot leven te brengen en daar weefden we ons verhaal rond. Dat verhaal stond op zich en daarom wilden we het niet oprekken, al voelt het op zich wel als een album voor ons. Het was wel bizar dat Dennis de tekst voor ‘Ik Kom Uit Het Graf’ had geschreven en dat het hem zelf haast overkwam! Dat maakt dat verhaal extra persoonlijk voor hem en ja, voor ons als band geldt het toch ook wel.’
Wel een leuke zet dat jullie met ‘Ik Kom Uit Het Graf’ voor een Nederlandstalige song gegaan zijn. Het gaat erg diep en is uitermate grof. Mag je enige censuur verwachten of zal dat wel meevallen?
‘Vooralsnog niet, maar we hebben er wel veel over gesproken. Dennis dacht dat ik aan de tekst zou gaan sleutelen en ik heb er ook wat uit gehaald omdat het té vol tekst zat, maar aan zelfcensuur hebben we niet gedaan. Ik stopte ook veel zieke geluiden in de song die extra tot hun recht kwamen door de grove tekst. We hebben erover gepraat en er zouden wel problemen van kunnen komen, maar we hebben het toch zo gelaten. Ons label en management hadden zoiets van: ‘Cannibal Corpse heeft toch ook enorm grove teksten?!’, dus zijn we ermee doorgegaan. Tenslotte past het wel allemaal in de context van het verhaal en hebben we het nummer niet geschreven met de bedoeling daar een shock-effect mee te sorteren. Verder zullen sommige mensen het wel smakeloos vinden, maar het is allemaal een beetje als een horrorfilm kijken.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 234.