Updated 19/01/2022
COMEBACK KID: Zware stappen
Had je drie jaar geleden tegen gitarist Jeremy Hiebert van het Canadese Comeback Kid gezegd dat hij in 2021 voor Uber en Uber Eats zou rijden in plaats van de wereld rond te touren met zijn band, dan zou hij gereageerd hebben met: ‘Nou, dan moet er toch iets heel ergs zijn voorgevallen!’ Inmiddels weten we allemaal hoezeer de realiteit is veranderd en zien we veel mensen uit de muziekbusiness noodgedwongen andere baantjes aannemen. Gelukkig vonden Hiebert en zijn bandmaten ook nog voldoende tijd om een nieuwe plaat te pennen, waardoor ‘Heavy Steps’, het zevende studioalbum, deze maand in de schappen ligt.
‘Ik ga er niet over liegen, maar het is zwaar geweest met die pandemie. Er zijn tekenen van herstel, al hoor ik ook dat de situatie in Europa verslechtert’, zo trapt Hiebert af. ‘Tja, ik moest iets vinden om inkomen te genereren, omdat ik nu eenmaal twee kinderen te voeden heb. En dat lukte niet meer met wat ik normaal gesproken deed. Ik werd gedwongen iets anders erbij te gaan doen om de rekeningen nog te kunnen betalen.’ Hiebert lacht er gelukkig om, goedlachs en positief als hij is. Toch is het schrijnend dat de sector – net als vele andere sectoren - zulke klappen krijgt. ‘Eén van mijn vrienden uit Nederland is koerier geworden voor DHL. Want ja, na een tijdje besef je wel dat de situatie niet snel meer normaal wordt en moet je gewoon iets.’
Niet alleen dwong de pandemie hem tot het vinden van een ander baantje, ook schoof het aanvankelijk de release van het nieuwe Comeback Kid-album ‘Heavy Steps’ op de lange baan. ‘De pandemie was daar de belangrijkste reden voor’, zo bevestigt Hiebert. Maar er waren ook andere factoren van invloed. ‘We besloten om de release niet te overhaasten. Een band als de onze is immers sterk afhankelijk van het tourinkomen. Méér nog dan van albumverkopen. We vonden het daarom slimmer om het album later uit te brengen, wanneer er wat meer zekerheid was qua touren. Nog een vertragende factor was de productie van het vinyl. De fabrieken hebben een forse achterstand. Momenteel kan het in sommige gevallen wel bijna een jaar duren om je vinyl geperst te hebben.’
‘Heavy Steps’ is een heavy hardcoreplaat geworden. Met veel uptempo materiaal en gitaarsolo’s, maar tegelijkertijd voelt het album ook aan als een terugkeer naar de hardcoreroots van Comeback Kid. Hiebert is het daar mee eens. ‘Deels was dat bewust, deels onbewust. Een discussie die we altijd voeren vóórdat we op gaan nemen, is dat we niet moeten vergeten waar we vandaan komen. Want het is zo gemakkelijk – zeker als je ouder wordt – om nieuwe dingen te gaan proberen. Je bent misschien verveeld geraakt met hoe je dingen altijd hebt gedaan, dus mogelijk wil je een keer een haarspeldbocht nemen qua creativiteit. Ik vind dat zeker gezond, maar ik vind ook dat je moet beseffen waar je vandaan komt. Je moet die combinatie maken van iets nieuws en niet te ver afdwalen van je roots. Er zijn bands die dat laatste wél hebben gedaan. Veel fans hebben daar moeite mee. Die balans vinden is wat oudere bands als wij altijd moeten doen. Je wilt niet oud, verveeld en gestagneerd overkomen, maar tegelijkertijd wil je verder bouwen op wat je altijd hebt gedaan. Want je fans kijken altijd uit naar nieuwe muziek van je en bij ons weten ze wat ze van ons krijgen.’
“Thuis nummers schrijven is verdomd lastig met twee jonge kids.”
De omstandigheden rond het maken van deze nieuwe plaat waren heel anders dan die ten tijde van ‘Outsider’. ‘Het is leuk om elke periode waarin je schrijft en opneemt te vergelijken’, zo vindt Hiebert. ‘De sfeer in de band en op persoonlijk vlak is altijd anders. We namen die plaat destijds op in Vancouver en ik had daar wat stress van. Mijn vrouw en ik besloten toen namelijk om met het hele gezin die kant op te gaan. We verbleven daar vier of vijf weken. Ik heb geen idee hoe oud mijn zoon toen was, maar ik denk nog geen jaar. Je bent dan met je hoofd heel ergens anders, zeker als ik het vergelijk met de plaat daarvoor. ‘Heavy Steps’ namen we daarentegen op in mijn thuisstad. Beide platen zijn voortgekomen uit andere momenten van opwinding of ongerustheid. Je hebt misschien altijd dezelfde emoties, maar er zijn andere zaken die die emoties beïnvloeden.’
In het geval van ‘Heavy Steps’ waren dat de kids van Hiebert. ‘Ik herinner me dat ik thuis nummers schreef, en dat is verdomde lastig met twee jonge kids. Je wordt continu gestoord tijdens het schrijven en je wilt niet te veel lawaai maken. Heel eerlijk: het was een uitdagende ervaring. Maar het positieve is dat je brein anders werkt en je krijgt daardoor mogelijk creatieve invalshoeken die je nooit eerder had. Dus het is niet altijd slecht, maar destijds was het soms wel frustrerend.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 204.