Deeprose stapte onlangs naar platenlabel Nuclear Blast toe, het label dat de groep oppikte na de zegetocht ter promotie van het debuut ‘Mire’. Om zich toch even te verontschuldigen. ‘Voor het feit dat we vrij saaie mensen zijn. Die ook nog eens nummers van acht minuten schrijven. Nummers die niet op de radio gedraaid zullen worden. En die steeds heaviër en minder toegankelijk worden. Wij zijn daar zelf uiteraard nogal relaxt onder, maar we maken het leven van ons label niet bepaald eenvoudiger naarmate de tijd vordert’, zo verklaart hij zijn stap. Maar gelukkig wisten ze bij Nuclear Blast ook wel wat ze in huis haalden, toen ze Conjurer een platencontract aanboden. ‘Ze zeiden: ‘Wij hebben jullie niet getekend om op covers van magazines te staan of om in afspeellijstjes op Spotify terug te komen. We hebben jullie een contract aangeboden, omdat we jullie muziek tof vinden en er net zo gepassioneerd over zijn als jullie.’ We werken dus met mensen samen die snappen wat we doen en ons steunen.’
De band bracht twee jaar na een eerste EP in 2018 debuutalbum ‘Mire’ uit. Het werd alom geprezen en bij kenners eindigde het in de jaarlijsten. De heren lieten vervolgens geen kans onbenut om op te treden. Bij menigeen viel het kwartje pas toen Conjurer voor het eerst live werd ervaren. Deeprose: ‘Ik heb dat zelf met heel veel bands. Ik heb zelden echt meteen een connectie met een album, totdat ik de band live zie. We speelden daarom bewust shows door het hele land voordat we iets uitbrachten. Het is niet vreemd dat het juist die sterke livereputatie was, die de band nu richting gaf voor ‘Páthos’, die langverwachte opvolger van ‘Mire’ die deze maand in de schappen ligt. Deeprose geeft het meteen toe: ‘Het doel dat we voor ogen hadden met deze nieuwe plaat was om te proberen wat we live te doen beter op plaat vast te leggen. We gebruikten op dit album daarom bijvoorbeeld alleen maar onze eigen gear. En onze front-of-house technicus gebruikte de microfoons die we live ook gebruiken. Alles om dat livegevoel maar vast te leggen. Het is misschien niet 100% identiek, maar het is ten opzichte van ‘Mire’ een gigantische stap in die richting.’
Deeprose heeft al ontelbare keren naar de plaat geluisterd. En is nog immer vol vertrouwen. Is er geen sprake van nervositeit? ‘Nog niet een beetje’, zo bevestigt hij. ‘Het is een plaat die echt vooruitgang laat horen. Het is heel representatief voor hoe we ons als mens én als muzikant hebben ontwikkeld sinds ‘Mire’. Als mensen dat niet snappen, is de plaat niet voor hen. Dat is ook prima. Ik verwacht wel dat mensen wat meer tijd nodig zullen hebben. Degenen die het hebben gehoord, vonden het tof, maar kwamen vaak na drie of vier weken erop terug en zeiden dan pas dat ze het écht te gek vonden. Het heeft die tijd nodig. Ik houd daarvan. Hoe vaker je ernaar luistert, hoe meer je eruit zult halen.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 208.
