‘Op dit album klinken we wat technischer. Op ons eerste album wilden we precies zo klinken als we live doen. Met dit album besloten we wat cleaner te klinken, minder rauw. Het klinkt ook wat moderner. Of dat goed of slecht is laten we over aan de luisteraars om te beoordelen.’ Het album werd, net zoals het debuut, opgenomen in São Paulo. ‘Onze tourmanager is de eigenaar van de studio waar de meeste bands in de buurt opnemen, dus daar hadden we geluk mee. De mix is gedaan in Zweden. Er waren wat kleine uitdagingen zoals gewoonlijk. Als je de eerste nummers gaat opnemen heb je niet zoveel tijd gehad om deze te oefenen, je hebt ze tenslotte nog niet tijdens tours gespeeld. Dus dat is altijd een beetje een uitdaging.’
Dat het vertrek van Sonia Anubis voor uitdagingen zorgde kan Luana bevestigen. ‘Line-up wijzigingen zijn extra moeilijk voor een band met alleen maar vrouwen. Als we een band waren waar ook mannen in speelden, hadden we na het vertrek van Sonia vast veel promovideo’s ontvangen van gitaristen. Maar als band met een volledig vrouwelijke bezetting is het moeilijk om een gitariste te vinden die geïnteresseerd is in het spelen van death metal en het ook kan. Als je al dames vindt die dat willen en kunnen, zijn ze vaak te jong, te oud of willen ze liever studeren. Onze band is ons leven, we zijn altijd op tour en dus moet iemand bereid zijn veel op te offeren. In Jessica hebben we iemand gevonden die niet per se heel erg into death metal is, maar wel de technische vaardigheden heeft om het te spelen.’
Met die moeilijkheden zou je denken dat de band overwogen heeft om een man aan te nemen, maar toch blijkt dat niet zo te zijn. ‘We hebben wel overwogen om een internationaal lid in de band te nemen als Jessica geen ‘ja’ had gezegd. De meeste groepen hebben mannen in de line-up, maar wij vinden het gewoon cool om alleen maar vrouwen te hebben. Daarnaast bieden we graag vrouwen een kans om deze muziek te kunnen spelen. Uit ervaring weet ik dat je als vrouw niet dezelfde kansen hebt als mannen. Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die prima konden spelen, maar toch niet toegelaten werden in een band puur omdat ze vrouw zijn.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 217.
