We Shall Remain. Het zijn slechts drie woorden, maar ze stralen veel kracht uit. Madeleine geeft uitleg over de term: ‘We kozen voor die titel omdat het hele album kracht en eenheid uitstraalt. Kijk naar het artwork. Je kan dat helemaal daarin zien. Op het vorige ‘Dancing In Hell’ zag je die dame staan en wist je al wat te verwachten. Nu wilden we terug een artwork creëren dat die kracht uitstraalde. Zelfs als je eens een iets mindere periode meemaakt, moet je voelen dat je nog steeds deel uitmaakt van het legioen. En met die naam hebben we het over onze fans.’
Wie de term symfonische metal leest, gaat denken aan namen als Epica en Nightwish. Uiteraard heeft Eleine met die bands gemeen dat ze ook beschikken over een zangeres. Wie enkel voor dat symfonische gaat, zal toch wat bedrogen uitkomen want Eleine komt een pak harder en agressiever voor de dag. Rikard: ‘We zijn altijd gegaan voor wat goed aanvoelt. Invloeden zoeken hebben we nooit gedaan en we wilden ook niet als populair beschouwd worden. Dat is eigenlijk een beetje de samenvatting van wat we wilden.’
Madeleine vult verder aan: ‘We weten niet wat de invloeden van die andere bands zijn, maar voor ons is dat voornamelijk thrash metal en black metal. We zijn ook nog eens grote fans van een band zoals Arch Enemy en natuurlijk de muziek van oudere videogames.’ Ook Rikard bevestigt dat. ‘Toen ik jong was, waren er vooral films en cartoons. Eind jaren tachtig en begin jaren negentig. We groeiden op in die periode en dat gevoel is altijd wat gebleven. Het zijn vooral die videogames van jaren terug. Die zijn heel specifiek. Op het juiste ogenblik in het spel de juiste muziek horen creëert heel dat specifieke gevoel.’
Wie Eleine live aan het werk gezien heeft, kan beamen dat de stage-outfits van Madeleine adembenemend zijn. Nochtans maakt ze die niet zelf. ‘Ik kan het zelf niet creëren maar ben wel betrokken bij het ontwerpen. Ik kan niet tekenen maar doe toch mijn best om mijn idee op papier te zetten. Ik heb trouwens een fantastische ontwerper die me daarbij helpt. Ik zie hoe ik het wil hebben en het moet passen bij de muziek. Het moet episch en monumentaal zijn maar toch nog wat rauwheid uitstralen. Ik doe mijn zang en alles is verbonden met het artwork en de muziek. Dat laatste is niet iets wat alleen op het podium staat. De kleding en het uitzicht erbij maakt het tot één geheel.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 216.
