‘Deze periode van isolatie deed me nog meer beseffen wie ik echt ben,’ vertelt Dolk. ‘Veel mensen spraken me aan dat deze periode de hel voor mij geweest moet zijn als muzikant, maar eerlijk gezegd was dit het tegendeel. Plots hadden we alle tijd en was er niets dat ons onderbrak om ons te focussen op muziek. Daar konden we rustig aan werken hier in Hemsedal en dat voelde heel bevrijdend aan. Het voelde aan als in de beginperiode, toen er nog geen regels of verwachtingen waren en op die manier was het gemakkelijk om muziek te schrijven voor dit nieuwe album. We hebben ons verdiept in de folklore van onze streek en zo merkten we dat muziek al eeuwen verbonden is met een pact met de duivel. Zo heeft het christendom dit altijd bekeken, die connectie was er altijd, maar dat werd dan dikwijls vervat in metaforen over dieren.’
Wat maakt Hemsedal en de streek Hallingdal zo speciaal? Dolk: ‘Wel, het is onze comfortabele basis geweest voor bijna dertig jaar nu. Alles is daar begonnen en het wordt steeds belangrijker voor ons. Dat gevoel is de laatste tien jaar nog gegroeid en – vooral op dit album – zijn er heel wat sporen en elementen uit onze cultuur gebruikt in de teksten en de muziek. Het ligt halverwege Noorwegen en ligt al honderden jaren aan de hoofdweg naar de kust. Vandaar dat het ook onderhevig geweest is aan allerlei differentiële Europese invloeden van reizigers die hier passeerden. Het is een plaats met een rijke cultuur en al die verschillende Europese invloeden zijn hier vermengd met onze manier van leven. Je vindt hier nog oude kerken, je kan sporen uit het verleden volgen op trektocht en versteld staan van de connecties met heel Europa. Dat is niet alleen belangrijk voor ons, maar voor heel de ontwikkeling die Noorwegen in de loop der jaren heeft meegemaakt. Het belang van deze geschiedenis zal nog groeien en natuurlijk voelen we ons er zeer verbonden mee omdat het onze roots zijn die hier liggen.’
Ole vult aan: ‘De natuur is hier ook adembenemend. Iedere keer oogt dat anders. We hebben de plaat opgenomen in vier seizoenen en waren ons daar zeer bewust van. Het lijkt altijd weer een andere plek. We hebben een videoclip gemaakt voor de tweede song ‘Urkraft’, samen met een professionele fotograaf. Later vroeg men ons hoe we die fantastische plek gevonden hadden. Het antwoord is simpel: we zijn gewoon naar buiten gewandeld, uit onze oefenruimte, samen met die fotograaf. Op een bepaald moment vroeg hij of we er klaar voor waren en toen ging hij aan het werk met zijn drone en opnamen. Het is allerminst een gimmick. Het is niet eens speciaal voor ons, dit is onze thuisbasis.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 212.
