Updated 17/08/2023
KATAKLYSM: De metalscene als voorbeeld voor een betere wereld
Al sinds 1991 geeft Kataklysm stevig van jetje met hun eigen interpretatie van death metal, ook wel eens Northern Hyperblast genoemd, een mengeling van verschillende stijlen binnen het genre, gaande van Deicide, Pantera en Fear Factory tot In Flames en verder. Voor het alweer vijftiende album doken de Canadezen het Bijbelse verhaal van David en Goliath in, een metafoor voor de huidige toestand van de wereld. Gesprekspartner van dienst, vocalist Maurizio Iacono, staat ons vanuit zijn woonst in Florida te woord.
Het nieuwe album heet ‘Goliath’, verwijzend naar het Bijbelse verhaal dat zich zo’n duizend jaar voor de Romeinse keizer Nero situeert. Waarom koos je dat onderwerp?
‘Als je naar dat verhaal kijkt en je spoelt duizenden jaren door naar het heden, blijft het erg relevant. Het gaat over hoe wij als volk vechten voor onze identiteit, om te overleven, voor onze vrijheden,… We voeren nog steeds dat gevecht. De covid-situatie opende mijn ogen, waardoor ik zag hoe we op vele manieren gecontroleerd en onder controle gehouden worden. Ik heb het niet alleen over de vaccinaties. De wereld is drastisch veranderd door deze controle over het volk. Het veroorzaakt met opzet veel verdeeldheid. Als mensen verenigd zijn, is er geen nood aan regering door een overheid, want dan kunnen we onze eigen problemen oplossen. Wil een overheid sterk blijven, moet het volk verdeeld zijn. De Romeinen waren daar sterk in. Divide et impera. David versus Goliath heeft ook vandaag een hoge validiteit. Wij zijn David. De elites en de machtsstructuur van bovenaf is Goliath. We zitten in dat gevecht. De vrijheid van meningsuiting, keuzevrijheid,… zaken die we vanzelfsprekend achten, zitten in een patstelling. Als we die fundamentele rechten niet beschermen, de verworvenheden die ons in staat stellen om dit gesprek te voeren, om te spreken, te debatteren, te discussiëren,… dan is er geen vrijheid meer. Ik wil een bewustwording aanwakkeren dat we bij elkaar moeten blijven, dat we moeten zoeken naar de verbindende factor die ons samenbrengt.’
In oorlogssituaties is het soms moeilijk om te zien wie de grootste is. Een voorbeeld: het grote Rusland heeft het kleine Oekraïne aangevallen. Rusland claimt dan weer zich in het nauw gedreven te voelen door de grote NAVO.
‘We kennen de waarheid niet. Waarom niet? Omdat we daar niet wonen. We weten over deze oorlog wat de media ons vertellen. Maar ook hier moet je altijd het geld volgen. En dan ga je de antwoorden krijgen die je wil. Ik weet niet welke kant juist of verkeerd is, omdat ik niet over alle informatie beschik. Ik weet wel dat een oorlog verschrikkelijk is. En wie oorlog pusht, staat niet aan de kant van de menselijkheid. In het begin plaatsten we op de website van Kataklysm een foto van een Oekraïner en Rus met hun vlaggen op de rug die elkaar omhelsden. We schreven: ‘We hopen dat deze oorlog snel eindigt, want we hebben fans aan beide kanten’. Veel Russen willen deze oorlog niet en Oekraïners al zeker niet. We hebben veel mooie herinneringen aan optredens in Oekraïne en Rusland, maar nu kunnen we naar geen van beide. Iedereen verliest. Wie wint? Het militair complex, de politieke machthebbers, dictators,… Het volk verliest. In dit geval verliest David van Goliath. Wie heeft het grote gelijk? Dat durf ik nu niet te zeggen. Ik vind het ook niet wijs om een kant te kiezen, want we weten niet alles. Maar op papier is het duidelijk: één land is een ander land binnengevallen, iemand is de agressor. Diepgravende analisten komen mogelijk met andere conclusies, maar ik ben geen politiek iemand. Ik ben antipolitiek. Zo gauw er geld mee gemoeid is, is het naar de kloten en blijkt dat beide kanten slecht zijn. Maar ondertussen worden we door allerhande vreemde dingen afgeleid. We moeten ons focussen op problemen die we voorheen nooit hadden. Er wordt met opzet verdeeldheid gezaaid. Denk ook aan relatief eenvoudige zaken als ras. Als er iets is waar ik bij metal van hou, is dat er op een concert nul verdeeldheid is. Iedereen is daar voor het goede van muziek. We komen overeen, we zijn buitenbeentjes, we komen samen op een plaats waar we elkaar kunnen begrijpen. We hebben een schild tegen de rest van de wereld. Geen andere scene is zo. Het is een broederschap waarbinnen kleur, geloof, achtergrond,… niet van belang zijn. Ben je een metalhead, dan ben je een metalhead. Als de wereld dat voorbeeld zou volgen, zouden we beter af zijn.’
Het album begint, zoals gewoonlijk, met een quote uit een film. Waarom koos je deze?
‘Ik hou ontzettend veel van films. Ik lees af en toe wel eens een boek, maar ik hou van korte verhalen. Met een film krijg je een beeld van het hele idee. Als ik elk detail wil, zal ik wekenlang bladzijde na bladzijde doorploeteren, maar meestal vind ik de brede lijnen voldoende. Deze quote komt uit ‘Medieval’. Die lijn tekst is zo krachtig! We hebben de neiging om te denken dat we onoverwinnelijk en goddelijk zijn. Maar uiteindelijk blijken we menselijk en maken we fouten. Zelfs als je een koning bent, maak je fouten. En die komen je duur te staan. ‘Goden kiezen de koning. Toch maken ze de fouten van de mens’. Maar wie zijn die goden eigenlijk? Het volk! Dat is de kracht die eigenlijk wil dat het zo zal zijn. Het maakt niet uit. Hij blijft menselijk en hij zal dus ooit wel een fout maken. Het is de hoop in mijn opinie over menselijk zijn: niet perfect zijn. En hoe kan het volk een koning omverwerpen? Door verenigd te zijn. Niet verdeeld. Daarom geloof ik in de kracht van grote hoeveelheden: samen zijn we sterker. Momenteel worden we in verdeeldheid gedreven.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 217.