Als ik naar ‘Winterreise’ luister, zijn zowel de doom- als de hardcore-invloeden erg aanwezig, terwijl toch meestal het ene of het andere overheerst. Hoe is dat zo gekomen?
‘Oorspronkelijk voelden we ons het meest thuis in de doomhoek, laag gestemd en langzaam gespeeld. Maar de laatste jaren zijn we meer gaan experimenteren en zo heeft hardcore inderdaad een wat meer belangrijke plaats gekregen in de muziek. Maar, omdat we erg houden van dat spelen met kalme en meer boze intense passages, denk ik dat het label ‘post metal’ toch het beste bij ons past. Voor de laatste plaat hebben we ons grotendeels laten inspireren door de gedichten ‘Winterreise’ van Wilhelm Müller. Daarom hebben we besloten de Duitse titel te behouden, ook al zijn de teksten in het Engels. Het thema van het album is een uitnodiging tot dwalen. Het idee is om verschillende gedachten en gevoelens zoals langdurige teleurstellingen uit te drukken.’
Jullie zijn duidelijk een ander soort band dan Amenra, maar voor een eenvoudige journalist is het verleidelijk om jullie een Waalse Amenra te noemen.
‘Dat bewijst dat Amenra een enorm succes heeft en een basis voor vergelijking is geworden. Als ik deze vergelijking hoor begrijp ik dat uiteraard, maar het neemt een beetje weg dat we iets anders creëren, iets dat ons vertegenwoordigt. Ik denk dat het feit dat we met hen worden vergeleken betekent dat we dit doel misschien nog niet hebben bereikt?’
Zowel in Vlaanderen als in Nederland horen we zelden over Waalse bands. Hoe is de Waalse muziekscene?
‘Er zijn enkele duidelijke verschillen tussen het Noorden en het Zuiden. In Vlaanderen is de undergroundcultuur dieper geworteld: de overheid, de maatschappij en zelfs families van muzikanten investeren er meer tijd en geld in. We hebben veel gespeeld in Vlaanderen en zowel de organisaties als het publiek waren altijd heel vriendelijk en ontvankelijk voor onze muziek. De scene in Wallonië is zeer divers, maar niet echt in het post metalgenre. Er zijn meer punk-, hardcore- of metalcorebands die een meer directe ‘in your face’ stijl hebben. Ook in een meer contemplatieve stijl zijn er uitstekende rustige dreampop of psychedelische bands. Als je goede Waalse bands wil horen, luister dan bijvoorbeeld eens naar Wyatt E. of Eosine.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 214.
