‘We vinden het zelf tof om terug te zijn. Tussendoor hadden we het druk met andere bands, waaronder Vassago, maar verder slorpten vrouwen, kinderen en werk ook een hoop tijd op. En ja, we moeten toegeven dat de zaken ook niet meteen heel erg vlotten als we in de oefenruimte zaten. Om vage redenen evolueerden de zaken allesbehalve tijdens repetities, oefenen werd zelfs een heuse opdracht en dan is het plezier er al snel vanaf. De band liep dus eigenlijk vast. Inmiddels hebben we trouwens alle drie tinnitus, maar daar hebben we mee leren leven. In de oefenruimte hebben we tegenwoordig materiaal dat flink ontwikkeld is ten opzichte van vijftien jaar geleden en bovendien spelen we er lang niet meer even luid als toen. We hebben een monitorsysteem dat ons toelaat de speelsterkte en frequenties naar behoefte in te stellen, bijna zoals in een studio. En dat terwijl we vroeger alles knalhard speelden en de gitaren nog harder dan de rest moesten zetten om ze goed te horen. Dat gaf een erg chaotisch geluid met veel feedback uit elke versterker. Cool hoor, maar het deed na elke oefensessie pijn aan je oren!’
Nadien is de band weer enkele keren opgestart én terug in winterslaap gegaan, maar er kwam nooit nieuw werk. In 2015 schreef Lord Belial zelfs een statement dat ze ermee kapten vanwege gezondheidsredenen en een gebrek aan motivatie. Blijkbaar was er deze keer toch iets veranderd … ‘Micke en ik trokken Vassago terug in gang en namen ‘Storm Of Satan’ op bij Andy LaRoque. Terug samenwerken bleek een zegen en kort daarna besloten we toch nog eens een kans te wagen met Lord Belial. We gingen oefenen in Micke’s kelder, riepen er zijn broer Thomas terug bij en voor we het wisten, knalden we als nooit voorheen! De energie was helemaal terug en alles leek terug op zijn plaats te vallen. Amper drie weken later hadden we onszelf weer helemaal ingepikt met nieuw materiaal en zaten we te werken in een nieuwe oefenruimte.’
Het was ook daar dat alle songs voor ‘Rapture’ ontstonden, want tijdens de lange break gebeurde er niks op creatief vlak. ‘De songs werden speciaal voor deze plaat geschreven, ja. We hadden er meer, maar moesten onszelf uiteindelijk wat beperken. De plaat is in vele opzichten een eerbetoon aan Belial geworden, en de eerste letters van elke titel spellen in een acrostichon samen ‘Lord Belial’: ‘L(egion)’, ‘O(n a throne of souls)’, ‘R(apture of Belial)’, ‘D(estruction)’, ‘B(elie all gods)’, ‘E(vil Incarnate)’, ‘L(ux Luciferi)’, ‘I(nfinite Darkness and Death)’, ‘A(lpha and Omega)’ en ‘L(amentations)’. Er zit dan ook een heus concept achter ‘Rapture’: het vrijmaken van de weg voor de Antichrist. Dat wordt niet enkel via de teksten, maar ook via de muziek overgebracht. Verder gaat het ook over de frustratie van het gevangen zitten in dit tijdperk en in het systeem of de sociale functie waar je deel van uitmaakt.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 207.
