Updated 19/08/2025
MOB RULES: Op zoek naar evenwicht
2025 is een belangrijk jaar voor de Duitse epische power metalband Mob Rules. Dertig jaar in de running en de release van hun tiende studioalbum ‘Rise Of The Ruler’ valt te vieren. Dat doen de heren in stijl met een ravissant concept en dijken van songs. Gitarist Sven Lüdke – tevens de hoofdcomponist van dit album en 21 jaar in de band – legde ons tot in de details alles uit over de totstandkoming van ‘Rise Of The Ruler’.
Het vorige album ‘Beast Reborn’ kwam uit in 2018. Wat gebeurde er vervolgens?
‘Het is een moeilijke tijd geweest voor de band. Het heilige vuur was een beetje verdwenen, sommige leden voelden zich uitgeput. Uiteindelijk besloot drummer Nikolas Fritz de band te verlaten. Hij was ook onze man voor het visuele aspect, zoals artwork en lay-out, een heel creatieve mens dus en dat was een aderlating waar we van moesten bekomen. We zijn ook veranderd van label. In 2024 brachten we een 30-jarig jubileumalbum uit en daarna konden we overgaan naar RPM/ROAR! Ook met hen namen we eerst grondig door wat we konden doen om er beter van te worden, zowel voor hen als voor ons. Toen lag de weg open om nieuw materiaal te beginnen schrijven.’

En toen namen jullie de beslissing om een vervolg te schrijven op het verhaal op jullie eerste twee albums ‘Savage Land’ (1999) en ‘Temple Of Two Suns’ (2000). Dat was een grote stap, want de meeste huidige muzikanten zaten toen nog niet in de band.
‘In onze loopbaan hebben we al songs geschreven over allerlei onderwerpen: geschiedenis, politiek getint, wat je maar wil … Dertig jaar na datum – de band is opgericht in 1994 en toen was het 2024 – vroegen we ons af of het mogelijk zou zijn om het verhaal van dertig jaar geleden te transporteren naar het heden en het zo heel reëel te maken. Jan Christian, onze toetsenist, was daar heel enthousiast over. Hij is heel creatief en goed in opzoekwerk en teksten schrijven. Het werd een soort timelapse van dertig jaar. Dus schreef Jan Christian een verhaal waarin de heerser oud en ontoerekeningsvatbaar is geworden. Het is natuurlijk een fantasieverhaal, maar de overeenkomsten met de realiteit zijn soms frappant. Sommige mensen in het verhaal evolueren in verschillende richtingen. Er is goed en kwaad, maar nooit is iets onvoorwaardelijk goed of alleen maar slecht of kwaadaardig. Het gaat in beide richtingen, in de wereld is er zoiets als een pendel of slinger die uitslaat naar goed of slecht. Daartussen balanceren we constant en in de wereld probeert men een evenwicht te houden. Dat conceptidee noemen we equilibrium. Het is altijd een soort wet van de natuur geweest en dat is het hoofdthema van het verhaal.’
Was er qua muziek ook een soort herbronning en teruggaan naar de beginperiode of geldt dat enkel voor het verhaal?
‘Ook muzikaal, ja. We komen dikwijls vrienden of fans uit de beginperiode tegen, mensen die samen met ons ouder geworden zijn, en ze blijven maar zeggen dat die eerste twee albums zo goed waren. Het is iets wat we regelmatig horen. Daarom dachten we, we gaan nu dertig jaar terug in de tijd met dat vervolgverhaal, laat ons muzikaal ook maar terug naar het begin gaan. Op de laatste albums hadden de meeste songs lange intro’s, heel veel atmosferische passages en lange instrumentale stukken boordevol solo’s. Dat moest dus anders. Dit keer besloot ik als voornaamste songschrijver dat de songs korter moesten zijn, alsook de solo’s.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 233.
