‘Dit is het tiende Omnium Gatherum-album, maar het is nog maar de derde keer dat we twee opeenvolgende platen maken met dezelfde bezetting. Geen veranderingen en dat is goed. Tussen ‘Origin’ en dit album liggen vier jaar, het langste interludium ooit, maar we hebben wel de EP ‘Slasher’ uitgebracht als bruggetje. Dat titelnummer was toen nieuw en is zowat de blauwdruk van onze sound op ‘May The Bridges We Burn Light The Way’. Toen ‘Origin’ klaar was, vond ik dat er te weinig snelle songs op stonden. Dat idee hebben we meegenomen naar de nieuwe plaat. Aangezien het ons tiende album is, moest het zowat heel onze carrière samenvatten en we zijn nu eenmaal nog steeds een death metalband, we moeten de mensen wakker schudden. We hebben een redelijk kort album gemaakt: negen songs, veertig minuten. Ik herinner me dat sommige albums vrij lang waren, we wilden energie en snellere songs dan op ‘Origin’. We hebben ons op de arrangementen geconcentreerd en maakten ze erg efficiënt. Ik heb enorm veel ideeën in de vuilbak gegooid toen ik dit album componeerde en ik heb songs heel wat korter gemaakt, zodat al de overbodige dingen verdwenen.’
‘Jukka besteedt veel aandacht aan de betekenis van zijn teksten, maar in het verleden waren die teksten soms nogal vaag, zelfs filosofisch. Je moest echt op zoek naar de betekenis en niet alle mensen waren daarin mee. Ik vroeg hem een echt simpel concept voor dit album uit te dokteren, iets zoals Omnium Gatherum voor dummies, want de muziek is ook daadwerkelijk zo. Dit moet zowat het meest catchy en toegankelijke album zijn sinds het begin. Jukka heeft gekozen voor een concept over het straatleven. Hoe alles daar ontstaat en de verschillende karakters in de straten, het goede en het kwade of armen en rijken. Wij waren tieners in de jaren negentig, alles gebeurde toen nog op straat. Er waren geen smartphones, we speelden op straat en toen we ouder werden, was het skateboarden dat gebruikelijk was, nog later werd dat racen met auto’s door de straten en daar verbroederen met je vrienden. In zekere zin is dit echt een viering van onze tienerjaren.’
‘Alle zang is opgenomen in Zweden, ik deed daar alle cleane zang en Jukka deed alle grunts. We reisden naar Stockholm naar Simens studio. Simen is de gitarist van Soilwork en Björn Strid heeft de zangpartijen voor hem geproduceerd. We zijn daar een week gebleven en beleefden een bijzonder leuke tijd met hen. Björn is een erg goede producer. Ik heb altijd al zijn werk in Soilwork en The Night Flight Orchestra bewonderd. Hij is een erg goede zanger en een fantastisch mens. We kwamen daar helemaal in Stockholm-sfeer. We zijn naar bars en restaurants geweest, naar concerten, we hebben een paar legendarische Zweedse muzikanten ontmoet en zelfs naar het Entombed Cross zijn we geweest. Daarna heeft Jens Bogren weer de mix en mastering gedaan. Hij weet de Omnium Gatherum-magie heel goed te vangen.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 235.
