‘Toen we aan de nieuwe cd begonnen, hebben Mat Sinner en ik de koppen eens bij elkaar gestoken. Net zoals bij elk album dat we maken, zoeken we een bepaalde richting waarin die moet uitgaan. Anders hebben we de indruk dat we te veel in hetzelfde stramien blijven hangen en is het ook voor ons niet plezant meer. Voor ‘Brotherhood’ hadden we dan besloten om terug te keren naar onze periode uit de jaren 90. En als voorbeeld voor onszelf namen we ‘Bottomline’ en ‘Nature Of Evil’. Platen die wel bij de meest heavy van Sinner mogen ingedeeld worden, wat wel een groot verschil is met voorbije cd’s. Dan zaten we in een soort van Thin Lizzy-modus en klonk alles ook veel melodieuzer. We proberen onszelf dan ook steeds te verbeteren en merken ook wel dat de fans hierin meegaan.’
De cover ‘When You Were Young’ van The Killers is opmerkelijk.
‘Dat is de eigenzinnigheid die we ons zelf permitteren. Net zoals we ervoor kiezen om niet steeds maar dezelfde cd te maken. Die song van The Killers heeft niets met metal te maken, maar ik ben alvast een grote fan van die band. De tijd dat je je als metalfan enkel moest toespitsen op alles wat met heavy metal te maken heeft, is gelukkig voorbij. Althans voor mij toch. We kunnen zelfs veel leren van andere genres van muziek en die kennis gebruiken om een goede metalsong te schrijven. En in het verleden hadden we ook al een cover van ‘Rebel Yell’ van Billy Idol en die zit zelfs nog in onze liveset. En dat nummer is nu ook niet meteen een metalsong.’
Naast Sinner speel je ook bij Primal Fear. Welke van de twee geniet je echte voorkeur?
‘Moeilijke vraag, want ik moet ook naar het financiële plaatje kijken. Primal Fear is een band die het wereldwijd heel goed doet. Met de vorige cd stonden we zelfs op de zevende plaats in de Duitse hitlijsten. Waarbij we ook in de rest van Europa, Amerika en Japan heel goede resultaten halen. Terwijl Sinner in principe een echt Duitse aangelegenheid is. Al zijn er in Europa wel nog andere landen zoals Tsjechië en Griekenland waar we een massa fans hebben. Qua plezier om erbij te spelen, scoren ze in principe even hoog en is Sinner wat minder stresserend. Maar uiteindelijk is Primal Fear toch de belangrijkste band voor mij. We zijn zelfs al druk bezig om nieuwe songs te schrijven voor de volgende cd van Primal Fear. Zo stopt het eigenlijk nooit voor ons en dat maakt het juist zo leuk voor mij. Echt saaie momenten of dagen dat ik mij verveel ken ik niet.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 208.
