... / Story's / Markant / SVARTSOT: Deense kruisvaarders
Markant

Updated 10/09/2025

Markant

SVARTSOT: Deense kruisvaarders

Ook al daalde de populariteit van pagan/folk metal na de plotse hausse in de nullies, toch is het Deense Svartsot altijd bezig gebleven met muziek maken en nieuwe songs schrijven. Het zesde studioalbum ‘Peregrinus’ is een conceptalbum over een teleurgestelde kruisvaarder die vreemd aan zijn einde komt. Voor tekst en uitleg richtten we ons tot hij die al sinds het begin de muziek voor Svartsot schrijft, gitarist Cris J.S. Frederiksen.

‘‘Peregrinus’ gaat over iemand die verliefd wordt op de verkeerde vrouw. Ze kregen een kind zonder getrouwd te zijn en dat vond de Kerk niet kunnen. De vrouw werd hem ontnomen en het kind werd vlak na de geboorte aan andere mensen toevertrouwd. Onze protagonist voelt zich daar enorm schuldig over. Als zondaar die boete wil doen, gaat hij op kruisvaart. In Jeruzalem krijgt hij echter nog veel ergere dingen te zien die niet stroken met een christelijk leven en zo begint hij zijn geloof in de mensheid en ook in religie te verliezen. De kruisvaart was dus eigenlijk zinloos, maar wanneer hij dit durft te zeggen, wordt hij bijna om het leven gebracht. Na zijn herstel keert hij terug naar Denemarken, maar wordt daar dan gedood door een outlaw (grinnikt). Er is dus geen happy end aan dit verhaal. Hij verliest er alleen maar zijn vertrouwen in de mensheid en religie door en uiteindelijk zelfs zijn leven.’

Svartsot © Lars Roed

Is spiritualiteit belangrijk voor jullie?

‘Wij zijn allemaal atheïst, dus kan je ons moeilijk ‘spiritueel’ noemen, maar de mensen in de Middeleeuwen waren dat wel, dus moeten we die ingrediënten zeker in onze muziek verwerken. Dat doen we wel meer. Wat we verkondigen, moet kloppen met wat we uitstralen. We hebben nog steeds een belangrijk lid voor de folkinstrumenten – zoals doedelzak en fluitjes – in de band, terwijl ik ook mandoline speel. Nog steeds hetzelfde als toen we twintig jaar geleden startten. In het prille begin van de band ontbrak er nog zo iemand gespecialiseerd in folkinstrumenten, maar nog voor er zes maanden verstreken waren, hadden we al onze eerste muzikant voor tin whistles. Sinds toen is het altijd vaste prik geweest voor onze sound.’

Er wordt vermeld dat dit het laatste ‘traditionele’ album van Svartsot zou zijn. Waarom?

‘Zoals we eerder al zeiden, is dit een conceptalbum. Het hoort van begin tot einde beluisterd te worden. We hebben dit al eerder gedaan. ‘Maledictvs Eris’ was een conceptalbum en ‘Vældet’ was dat ook, maar mensen luisteren gewoon niet meer van begin tot einde naar platen. Heel wat lui luisteren naar een playlist op Spotify of iets in die aard. Bij ons laatste album ‘Kumbl’ merkten we dat het de intro was waar men het meeste naar geluisterd had (grinnikt). Bijzonder grappig. Er is geen representatieve song van het hele album. We hebben gewoon besloten dat we gaan proberen om onze aanpak te veranderen en heel wat andere bands hebben dit al eerder gedaan. We gaan dus wat nieuw materiaal schrijven en een EP of singles uitbrengen, we zien wel. De meeste mensen luisteren toch via streamingplatforms. Een conceptalbum maken vraagt heel wat werk. Mensen zouden ernaar moeten luisteren als geheel.’

Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 233.