Het nieuwe Venom Inc.-album ‘There’s Only Black’ is tijdens de pandemie geschreven en opgenomen. Ondanks het feit dat jullie niet fysiek in een ruimte samen zaten, zijn de songs wel door jullie drieën samen geschreven.
‘We waren allemaal opgesloten in onze eigen wereld, maar gelukkig hebben we wel allemaal een eigen studio. Het enige dat echt belangrijk was, is dat het album moest klinken alsof we het live en allemaal samen hadden opgenomen. We gebruikten Zoom, Teams, Messenger en sociale media. Op die manier zaten we zoveel mogelijk bij elkaar. We konden ook samen spelen en de nummers inoefenen, zelfs als we niet in dezelfde ruimte waren. We hebben veel bestanden naar elkaar gestuurd, waarbij we telkens bepaalde partijen aan toevoegden. Ieder stadium van de songs en alle wijzigingen hebben we echter steeds besproken alsof we in dezelfde kamer waren. We hadden het voordeel dat we ons niet hoefden te haasten, we konden echt onze tijd nemen. We hebben 24 nummers in totaal geschreven en we hebben twaalf nummers gekozen waarvan we dachten dat ze het beste bij het album zouden passen.’
Er is dus nog veel materiaal op de plank blijven liggen.
‘Inderdaad. Het idee was aanvankelijk om een deel I en II te maken. Het album zou een reis worden en je meenemen van de geboorte tot de dood. Ik werkte aan het artwork voor de cover en we zijn steeds gewoon nummers blijven schrijven. We hadden geen beperkingen en we zouden wel zien waar we uitkwamen. Op een dag stuurde Mantas me een nieuw nummer. Hij had er al een tekst voor geschreven, het ging over zijn ervaringen toen hij in 2018 overleed. Het nummer had als titel ‘There’s Only Black’. Op het moment dat ik die titel zag, had ik zoiets van ‘dat wordt de titel van het nieuwe album!’. Dat nummer veranderde heel de zaak, want dat werd het centrale thema van de plaat. Het gaat niet over hopeloosheid, maar meer over jouw eigen leven en jouw eigen persoonlijke zoektocht. Het lettertype dat ik op de hoes heb gebruikt voor de albumtitel en onze bandnaam is afkomstig van een grafsteen die op een heel beroemd kerkhof in Noord-Londen ligt, Highgate Cemetery. Dat paste gewoonweg perfect bij elkaar. We gaan binnenkort eens kijken naar de twaalf nummers die nog over zijn en zullen dan beslissen of we het thema gaan verder zetten en een deel II maken of niet.’
Je zei net dat de song ‘There’s Only Black’ refereert naar de bijna-doodervaring van Mantas in 2018. Dat moet een enorme impact op hem gehad hebben. Vindt je zelf dat Mantas sindsdien veranderd is?
‘Zeker, heel erg zelfs. Even voor alle duidelijkheid: het was niet een bijna-doodervaring. Mantas is in 2018 letterlijk gestorven. Hij kreeg een hartaanval toen hij in een apotheek was. Ze hebben hem toen in een ziekenwagen afgevoerd en hij was letterlijk dood voor enkele minuten. Ze zijn er toen gelukkig in geslaagd om hem terug te brengen. Ik heb Mantas de volgende morgen bezocht en hij was toen doodsbang. Zijn ervaring was dat hij helemaal niets meer zag toen hij was overleden; het was allemaal zwart. Er waren geen engelen, demonen, vuur, licht of wat dan ook. Hij zag gewoon zwart, en dat beangstigde hem. Ik denk dat Mantas tegenwoordig fysiek zeker in orde is. Hij is waarschijnlijk zelfs in een betere conditie dan voordien. Maar mentaal is hij veranderd. Hij voelt zich anders, niet meer helemaal compleet, en hij heeft het gevoel dat hij iets van zichzelf heeft achtergelaten waar hij ook was toen hij overleed. We zijn als mens altijd op zoek naar een antwoord; we doen dat de hele tijd in ons dagelijks leven, dat maakt deel uit van onze natuur. En om dan geconfronteerd te worden met het feit dat er gewoon niets is en dat je gewoon in een zwart gat zit te staren, dat moet op de een of andere manier enorm beangstigend zijn. Ik denk dat Mantas er nog steeds veel aan terugdenkt. Als je aan het eind van je leven bent, hebben mensen altijd de neiging om na te denken over de dingen die ze wel en niet wensten gedaan te hebben. We hopen dat het einde vredig zal zijn. Maar ik denk dat je op een bepaalde manier altijd bang zult zijn, net vanwege het onbekende.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 210.
