Bij Of Mice & Men kun je erop vertrouwen dat elke plaat die de band uitbrengt, klinkt als Of Mice & Men. En dat geldt ook voor ‘Another Miracle’. Verwacht dus geen rare zijstapjes of uitspattingen op de plaat. ‘Heel veel tracks hebben voor ons een bepaald soort energie. En die energie overstijgt de manier waarop de nummers klinken. Door die energie voel je nog steeds dat het van dezelfde entiteit komt, ondanks dat die entiteit complex is. Want die entiteit voelt zich niet altijd hetzelfde. Als mens, als band én als luisteraar hebben we de beschikking over een overvloed aan dingen die we voelen en manieren waarop we ons kunnen uitdrukken, terwijl we nog steeds een eigen identiteit hebben. Met de band doen we dat door nummers via hetzelfde proces tot stand te brengen, ook al klinken ze misschien anders. En dat is de verklaring voor het feit dat het allemaal nog steeds als ons klinkt. Tegelijkertijd is dit album nummer negen, dus we zijn bereid om dingen te doen die misschien iets roekelozer zijn. Daardoor kunnen we twee heel verschillende nummers als ‘Hourglass’ en ‘Wake Up’ prima naast elkaar op een album zetten.’
De band is bovendien heel consequent: elke twee jaar verschijnt er wel nieuw werk. En de kwaliteit van het materiaal is daarbij steevast dik in orde. Pauley: ‘Ik denk elke dag wel een keer aan het volgende citaat: “Wie plezier heeft in het wandelen, komt verder dan wie alleen op de bestemming gericht is”. Er zijn veel bands, artiesten en muzikanten voor wie het maken van nieuwe muziek als doel belangrijker is dan de reis ernaartoe. Voor ons vieren geldt dat we de wandeling juist enorm tof vinden. We genieten er allemaal enorm van om samen te werken aan nieuwe muziek. En omdat we er zo van houden om muziek te maken, is het als vanzelf onvermijdelijk dat we voldoende nummers maken waaruit we een album kunnen samenstellen. Daardoor blijven we ook heel consequent muziek uitbrengen. En wat de kwaliteit betreft: wij hebben een smaak die heel vergelijkbaar is met die van onze fans. Albums zijn eigenlijk vergelijkbaar met de roeiriemen van je schip en de band zelf is de boot. Het is de manier waarop je voortbeweegt met een bepaald doel, maar het kan ook je richting veranderen. We maken heel zorgvuldig albums en nummers voor ons publiek.’
De band werkt hard. Op consistente en consequente wijze. Maar de gevaren van Artificial Intelligence liggen in de muziekbusiness op de loer. Interessant is dat Pauley nog geen vier jaar geleden in een interview met Rock Tribune zei: “Wanneer metal of rock te veel op kunstmatige wijze wordt bedacht, dan merk je dat heus wel”. Een paar dagen vóór dit nieuwe gesprek met Pauley, lezen we over een nieuwe band die met behulp van AI muziek maakt en in slechts twee maanden tijd meer luisteraars op Spotify heeft dan Holding Absence, terwijl de AI is getraind op basis van muziek van deze band. ‘Oh, dat is niet verrassend … Ja, dat suckt’, aldus Pauley. ‘De DSP’s (Digital Streaming Platforms - BN) moeten menselijke artiesten prioriteit gaan geven, maar tegelijkertijd weet je als business dat ze de AI artiesten zullen gaan prioriteren. Want die gaan niet zeuren om betaling van een gemiste royalty. Kunst en muziek draaien allemaal om mensen die contact en interactie hebben met anderen over zaken die ze beide begrijpen. Het zal altijd een tool en facilitator zijn voor intermenselijke connectie en communicatie. En zelfs als een machine daar heel goed in gaat zijn, dan nog denk ik niet dat het gaat vervangen wat het oorspronkelijke doel was van muziek gemaakt door mensen. Maar misschien zit ik er compleet naast.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 235.
