Het succesverhaal van BAD OMENS gaat crescendo in België (en ook ver daarbuiten). Na een uitverkochte zaal Trix in februari 2023, was nu al maanden op voorhand de AB uitverkocht en in juli wordt een plekje op de affiche van Rock Werchter gereserveerd. Er is dus veel buzz rond Bad Omens en Rock Tribune ging op een maandagavond in de AB, tussen een publiek van vooral jeugd en veelal vrouwelijk, kijken wat al die hype waard is. Dat hadden we ook graag ondersteund met enkele kiekjes van onze fotograaf, maar die kreeg geen fotopas om Bad Omens te fotograferen. Enige kapsones zijn Bad Omens en hun management dus niet vreemd en dat is een jammere vaststelling voor een band die zich beslist nog verder moet bewijzen. Tijdens deze zaaltour mocht een zekere POPPY als voorprogramma dienst doen en die bleek zo mogelijk nòg meer (valse) noten op haar zang te hebben.
Tekst: Erik Spruyt – Foto Bad Omens (in Mexico waar het wél mocht): Hughes Vanhoucke
Ze leek wel een ballerina, POPPY (3), en dat oogt dan wel als een plaatje, maar wat een kakafonie kregen we te horen in deze weinig coherente mengelmoes van stijlen! Enkel begeleid door een drummer en een gitarist stonden er veel bliepjes en elektronica op tape en was het bij meerdere songs moeilijk om een typische songstructuur te ontwarren. Misschien had dit nog gekund als voorprogramma bij Soulwax, maar hier was het niet op zijn plek. Het publiek liet het ook over zich heen komen en reageerde lauw. Als equivalent voor de muziek die gebruikt wordt in Guantanamo Bay om gevangenen mee te folteren, zien we nog een toekomst voor Poppy. Hoewel onze fotograaf heel mooie beelden van dit poppemieke kon maken, bleken die niet bij de would be diva en haar omhooggevallen management in de smaak te vallen. Dus ook hier helaas geen foto’s. Enough said: veel geblaat dus, maar weinig wol; ander en beter.
In nauwelijks enkele jaren tijd ging het heel snel voor BAD OMENS (7). Hun toegankelijke metalcore met een snuifje emo (denk in de richting van bijvoorbeeld Bring Me The Horizon en Thirty Seconds To Mars of om het ver te zoeken de Vlamingen van Bazart als metalband) weet velen te bekoren. Het viertal uit Richmond, Virginia wist qua sound, belichting en podiumproductie (met onder andere rookzuilen, een scherm met dynamische projecties en een uit de kluiten gewassen verhoog voor het drumstel) zeker te imponeren.
We erkennen ook dat de setlist, waarin vooral de nadruk lag op de meest recente schijf ‘The Death Of Peace Of Mind’, goed in mekaar stak met de vele hitgevoelige singles die gespeeld werden. Frontman Noah Sebastian heeft een aantrekkelijke melodieuze stem die hij afwisselt met scream vocals, maar dit vraagt toch allemaal om bevestiging met volgende releases en optredens. Het viel ons op dat de zang soms vervormd werd door alle effecten erop, terwijl de zangkwaliteiten van de man nochtans buiten kijf staan. Maar, het publiek ging gewillig uit de bol en de breakdowns hielden de pit constant aan de gang.
Naarmate het concert vorderde werd het dan ook warmer en warmer in de zaal, getuige het feit dat de zanger om de zoveel tijd een laagje uittrok tot hij enkel nog een marcelleke droeg. We zagen tegen het einde van de set Poppy opnieuw het podium betreden om samen met Noah de single ‘V.A.N.’ te brengen en konden deze bijdrage best smaken, maar vonden het dan wel weer storend dat een fotograaf uit de entourage zowel bij Poppy als bij Bad Omens te pas en te onpas ostentatief in de weg liep op het podium. Benieuwd of zijn foto’s wél door de beugel konden …
In plaats van Graspop zal Rock Werchter een volgende passage in België zijn en terzelfdertijd een test op grotere schaal voor Bad Omens. De toekomst zal uitwijzen of de band echt de status van hype weet te ontstijgen.
