In vroegere jaren van het bestaan van Godsmack zagen we de Amerikanen uit de regio rond Boston zelden de oversteek maken als headliner naar Europa, maar de laatste jaren hadden we niet te klagen met onder andere passages in Trix (2018), 013 (2019) en op Graspop (2019). Op de huidige tour werd Nederland overgeslagen en liep de Brusselse Ancienne Belgique zo goed als vol. De Gentenaren en StuBru-lievelingen van de alternatieve rockband RHEA kregen de eer om in België als voorprogramma te fungeren.
Tekst: Erik Spruyt – Foto’s: Hughes Vanhoucke
Met een naar de normen voor een lokaal voorprogramma werkelijk uitstekend geluid trakteerden de vijf jonge snaken van RHEA (8) de volstromende zaal op een setje stevige rock in de stijl van Queens Of The Stone Age en Royal Blood. Met enkele van de radio gekende singles zoals ‘Stuck In The Middle’, ‘Rather Be Nothing’ en ‘Shut Up & Take My Money’ werden de reeds aanwezige toeschouwers al aardig opgewarmd.
De megamix van Mix Master Mike (Beastie Boys) die als intro op het scherm werd afgevuurd toen het tijdstip aangebroken was voor GODSMACK (7) zweepte het publiek nog meer op, want met fragmenten van onder andere Queen, Rush en The Beatles kan je enkel scoren hé. Een warme ontvangst dus voor de band rond zanger/gitarist (en tevens drummer) Sully Erna. Naast de frontman willen we ook de naam van drumfenomeen Shannon Larkin in het bijzonder vermelden, want deze beste kerel die in het verleden ooit de stokjes bij onder meer Ugly Kid Joe en Amen ter hand nam, vormt een ware attractie op zich. Met zijn elastische armen lijkt hij wel een octopus, die talloze keren de drumsticks in de lucht zwiert en met soms onorthodoxe bewegingen voor spektakel zorgt.
De AB kreeg een groovende set voor de kiezen waarin singles van haast elk van de zeven tot nu toe uitgebrachte studio-releases aan bod kwamen. Namedropping, no problem: ‘Keep Away’, ‘Cryin’ Like A Bitch’, ‘Awake’, ‘Voodoo’ en onze persoonlijke favoriet ‘Whatever’. Daaraan werden nog wat singles van de meer recente albums ‘1000hp’ (2014) en ‘When Legends Rise’ (2018) toegevoegd. En we wisten de nieuwe single ‘Surrender’ van de in februari 2023 te verschijnen schijf ‘Lighting Up The Sky’ ook te appreciëren. Een extra smaakvol moment was toen een tweede drumtoestel op het podium verscheen en het ronduit fascinerende drumduel ‘Batalla De Los Tambores’ tussen Sully Erna en Shannon Larkin ontstak, geen seconde vervelend en ook weer enkele populaire fragmenten bevattend. Voor de niet-liefhebbers was het anders een welgekomen drank- en/of plaspauze. Daarentegen waren we minder opgezet met de zwakke bisnummers ‘Under Your Scars’ en ‘Bulletproof’, want waar we een finale mokerslag verwachtten in de bisronde, leek tegen dan het beste kruit verschoten en kregen we nu melo-momenten waarbij de opgebouwde sfeer in mekaar zakte. Enkel de slotsong/uitsmijter ‘I Stand Alone’ deed het vuur alsnog oplaaien. We betreuren ook dat de arena-band die Godsmack in de USA is zich in Europa bezondigt aan typische over the top-momenten, vooral in de bindteksten, die voor een bescheiden zaal als de AB en het nuchtere publiek niet echt op hun plaats waren. Let the music do the talking.
