Onder de indruk van hun kersverse album ‘Planet Metalhead’ wilden we de live-presentatie in Utrecht zeker en vast bijwonen. Bovendien stond ook de viering van 40 (!) jaar MARTYR op het menu. De leden van de fanclub mochten een half uurtje eerder in de zaal en kregen de voor de band traditionele shot Jägermeister voor hun neus. Ze kregen ook ruim de tijd om de bandleden te ontmoeten en eventueel spullen te laten signeren.
Bij aankomst viel het meteen op dat de zaal goed gevuld was. De kerels van MARTYR speelden dan ook een echte thuismatch. Bij de aanvang van het concert kregen we in videoformaat de 40-jarige geschiedenis van de band te zien aan de hand van oeroude en iets nieuwere foto’s. Alles werd in elkaar geknutseld als een variant op de gekende intro van de Star Wars films. Het eigenlijke concert ging van start met de ware beuker ‘Fire Of Rebellion’. De band kreeg meteen massaal steun van de aanwezige fans die luidkeels meebrulden. Het feestje werd nog heviger door de gekende horns die de lucht invlogen tijdens ‘Raise Your Horns, Unite’. Met ‘Snow And Fire’ werd teruggegrepen naar 1983, toen dit nummer op hun cassettedemo ‘Metal Torture’ verscheen. Dit nummer blijft een favoriet van de uitzinnige fans. Daarna volgde met de heuse ballade ‘No Time For Goodbyes’ het uitgelezen moment voor Rop Van Haren om zijn stemkwaliteiten te etaleren. De sympathieke frontman is net als een fles Bordeaux en wordt beter met de jaren!
Na twee snelheidsmonsters ‘La Diabla’ en ‘Metal Overdrive’ trokken ze fans op het podium om lekker het beest uit te hangen tijdens het van het debuutalbum afkomstige ‘Speed of Samurai’. De band was geweldig op dreef en gooide met ‘Into The Darkest Of Realms’ en ‘Afterlife’ nummers van hun twee vorige albums in het publiek. Na al dat geweld werd een mooie, gevoelige versie gebracht van het emotionele ‘Wings In A Darkened Soul’ met opnieuw Rop in de hoofdrol. Daarna kwam de favoriet van oerlid Rick Bouwman ‘Church Of Steel’ aan bod. Dit nummer bevat twingitaren van Rick en Geoffrey Maas, dreunende drums van Rick Valcon en diepe bas van Vinnie. Het spetterende feestje werd afgesloten met het meer dan tien jaar oude ‘Art of Deception’.
Na de traditionle groepsfoto vanaf het podium kwam de band na een paar minuten terug om nog een pintje te drinken en wat bij te praten met de fans. We zagen alleen maar lachende gezichten en de voldoening droop van veel gezichten. Mensen konden eindelijk terug hun metal beleven als voor de pandemie. Dat heeft blijkbaar verdomd deugd gedaan bij vele aanwezigen.
Foto's: Rik Bauters
