Afgelopen zaterdag stond de grote zaal van Trix in het teken van twee Vlaamse bands uit de regio’s Gent en West-Vlaanderen met het onnavolgbare COBRA THE IMPALER en de onovertroffen nog steeds jongelui van STAKE. Deze laatste zijn inmiddels al 17 jaar samen als band zonder personeelswisselingen en de ouderdomsdeken, frontman Brent Vanneste, mocht afgelopen zomer nog steeds maar 30 kaarsjes uitblazen.
Tekst en foto’s: Hughes Vanhoucke
De avond inzetten werd gedaan door de relatief nieuwe band COBRA THE IMPALER met ervaren rotten in de line-up. De meesten onder ons kennen intussen de band uit het Gentse waardoor een introductie mij overbodig lijkt te zijn. Buiten was het erg koud terwijl binnen een orkaan door de zaal raasde zodra Manuel Remmerie zijn keel had opengezet en oprichter Thijs de Cloedt samen met Brit in Belgische loondienst James Falck zorgden voor de fijne riffs. Wat een indruk liet die frontman na! Manuel vulde op zijn eentje de hele zaal die overigens al goed vol zat en bedankte het publiek meermaals om al voor het voorprogramma op post te zijn. De eerste keer dat ik hun eerste album beluisterde, werd ik uit mijn spreekwoordelijke sokken geblazen, een gevoel die me hier opnieuw overmande. Het is duidelijk dat het laatste woord bijlange nog niet gezegd en geschreven is over Cobra The Impaler.
Het lekker opgewarmd publiek moest vijf minuutjes langer wachten dan voorzien op STAKE maar die vijf minuten waren het duidelijk meer dan waard. Wat Trix voorgeschoteld kreeg van de Wevelgemnaars, was een revue van hun muzikale geschiedenis en niet enkel een voorstelling van hun jongste opus dat naar mijn bescheiden mening heel hoogstaand is. Elke langspeler kwam netjes aan bod. Hun nummers zijn enorm geëvolueerd op gebied van composities tijdens het voorbije anderhalve decennium. De band toonde aan bij de crème de la crème van de Belgische metal te horen en we mogen ze gerust in één woord noemen met hun streekgenoten van Amenra.
De atmosferische sludge gemêleerd met post rock/metal bezorgde de net niet uitverkochte zaal kalme momenten die afgewisseld werden met een pletwals aan snedige riffs gebracht door Cis Deman en vocale uithalen van frontman Brent Vanneste. Uitschieter bij jewelste was ongetwijfeld ‘Return Of The Kolomon uit het laatste album onder de naam Steak Number Eight.
Cobra The Impaler en Stake: een memorabele avond om het jaar (bijna) af te sluiten.
