Trix mocht zich opmaken voor een avond post-hardcore en progrock om van te smullen. Eerst mocht Touché Amoré alles voorzien van voldoende buskruit, daarna was het aan Coheed & Cambria en Thrice om de boel te laten ontploffen met hun double headline status.
Tekst & snapshots: Kurt Van Driessche
TOUCHÉ AMORÉ (7) uit L.A. mocht dit festijn openen en dat deden ze met verve. Een wat minder bekende naam bij velen, maar in Trix konden ze rekenen op een goed gevulde zaal. Een mooie mix van nummers uit hun laatste twee albums deden de harten van de aanwezigen een eerste keer sneller slaan. Na een halve set waren de stemmen opgewarmd en kon het meezingen voor de eerste (en zeker niet voor de laatste) keer beginnen. Op de tonen van het afsluitende ‘Flowers And You’ werd luidkeels ingegaan, een mooie voorbode voor de rest van de soiree.
“You either love them or you hate them”, een quote die perfect bij COHEED & CAMBRIA (8) past. Coheed is een groep die dankzij zanger/gitarist Claudio Sanchez een concept heeft neergezet, comic books en romans incluis. Het laatste verhaal vertelt ons over Vaxis en zal uit vijf albums bestaan. Alvorens het podium te bestijgen knalde Iron Maidens ‘Aces High’ door de zaal. Dat zorgde meteen voor de juiste sfeer in Trix. Het leeuwendeel van het songmateriaal kwam van de laatste plaat, de tweede in de reeks van de Vaxis-saga. Dat men een trouwe schare fans heeft, bleek van bij het begin van de show. Niemand die er dan ook om gaf dat de klassiekers op drie stuks na in de kast bleven. Er werd gezongen, met vuisten gezwaaid en met hoofden geschud dat het een lieve lust was. Iets verderop waren er mogelijk bij Regi meer handjes te zien, alleen: deze waren oprecht. Coheed liet de gitaren scheuren tijdens de eerste nummers in de setlist. Het contrast kon niet groter zijn toen Claudio zijn gitaar inruilde voor de keyboards waarna Trix werd omgedoopt tot een discotheek met het zeer dansbare ‘A Disappearing Act’. Daarna ging alles over in een heus meezingfeest bij ‘In Keeping Secrets Of Silent Earth: 3’. Kippenvel! En de pret hield niet op toen de frontman zijn double neck er bijnam voor het al even klassieke ‘Welcome Home’. Zowel band als publiek had een enorme glimlach op het gezicht. De kers op de taart kwam met ‘Window Of The Waking Mind’, een track die de band zo typeert, van de akoestische start, die overgaat in een beukende drumpartij van Josh Eppard richting scheurende gitaren om te eindigen in een bombastische eindnoot. Klasse. Als dit concert een uur langer had geduurd was daar niemand rouwig om geweest. We kijken nu al uit naar de volgende passage van Coheed & Cambria.
Na al dat bombastisch geweld was het de beurt aan THRICE (7). Ook zij hadden met ‘Horizons/East’ een worp gedaan in 2021. Van dit album speelden ze de helft in Trix. Ze lieten er geen gras over groeien en brachten met ‘The ‘ en ‘Scavengers’ gelijk de openingstracks van datzelfde album. Bij de meeste composities van Thrice weet je wat je krijgt. Bonkende bas- en drumlijnen, striemende gitaren afgewisseld met zeer rustige stukken en dat allemaal doorspekt met een bijwijlen dromerige zanglijn daar bovenop. Als er iets mag gezegd worden is het wel dat de stem van zanger/gitarist Dustin Kinsrue niemand onbewogen laat. De band had er duidelijk zin in. Het publiek moest er iets meer inkomen, maar dat was na dik 20 minuten in de spreekwoordelijke ‘sacoche’ door uit te pakken met ‘The Artist In The Ambulance’, waar lustig op gedanst werd, en ‘Black Honey’. Bij dit laatste had het publiek niet de kans om op adem te komen want dat beetje wat nog restte in de tank hadden ze nodig om mee te zingen. Dit trucje werd door Dustin en de zijnen de hele show lang toegepast en ze deden dat goed. Bij de nieuwere nummers was de reactie iets koeler, maar dat kon de pret zeker niet drukken. Pas op het einde van het concert werd een rustmoment ingelast met het adembenemende ‘Beyond The Pines’. Een serenade, zo u wil. Ook bij dit stuk kwamen de haren op onze armen overeind staan. Zonder twijfel één van de hoogtepunten deze avond. Afsluiten deed Thrice met ‘The Earth Will Shake’, iets met een Bijbelse achtergrond. Een roep aan God om fouten recht te zetten en alle kwaad van de aarde te verwijderen. Van al dat kwade niets te merken in Trix. Tussen zeven en elf uur waren we met alle aanwezigen vier uur in de zevende hemel, zonder zorgen!
