De laatste jaren is psychedelische muziek een alsmaar belangrijker onderdeel van jullie muziek geworden. Heeft dat te maken met het feit dat jullie teksten geëvolueerd zijn van het vrij zichtbare, fysieke Vikingleven naar de meer innerlijke en psychologische wereld? Of is jullie muzikale smaak ruimer geworden en ben je nu meer thuis in de muziek van de jaren ’60 en ’70?
‘Je hebt eigenlijk je vraag zelf al beantwoord. Het antwoord op beide is ‘ja’. Maar ik zal er wat dieper op ingaan… Het is niet zo dat we ‘psychedelische muziek’ als genre zijn gaan bestuderen, want dat element komt voor in talloze stijlen en is genre-overschrijdend. Ik ging in Canada naar de show van Nick Mason (drummer van Pink Floyd – MG) kijken, waar hij zich richtte op de eerste vier Floyd-platen. Het was erg intens, maar tegelijk viel me toen pas op hoezeer psychedelische muziek destijds binnen de mainstream paste. Dat kan je je nu niet meer voorstellen. Tegenwoordig zijn die invloeden in onze songs meer geïntegreerd, iets wat voor mij als songwriter wel een uitdaging vormt. Ik heb ook altijd iets gehad met geflipte elektronische muziek als Tangerine Dream en Klaus Schulze, iets wat altijd wat verborgen zat in onze songs en eerder naar intro’s en intermezzo’s werd afgeleid.’
Heimdal is een vrij mysterieuze god, die tegelijk bekend en toch onbekend is. Hoe kwam je bij hem terecht?
‘Dit was weer zo’n typisch geval van iets wat al erg lang in je onderbewustzijn speelt, maar waarmee je toch lang wacht om er iets mee te doen. De eerste song die Enslaved in 1992 schreef, heette ‘Heimdallr’ en was de aanzet om verder dat mythologische pad op te gaan. Doorheen de jaren hebben we het leven van de Vikingen bezongen, hun mythen verkend en langzaam meer nadruk gelegd op het innerlijke en psychologische aspect van dat heidense verleden. Op ‘Utgard’ kwamen we echt bij de wereld van de chaos terecht, waarna we nu gaan zien naar Heimdal als degene die als bewaker van de brug tussen werelden staat om ons te vrijwaren van de totale verwarring. Alles heeft er dus langzaam naartoe gewerkt zonder dat we er onszelf van bewust waren.’
Al dertig jaar laat Enslaved zich inspireren door het Vikingverleden. Neem je dat ook mee naar huis?
‘Het is in zekere zin een onderdeel geworden van wie we zijn als persoon, maar al bij al valt het wel mee, hoor. We zijn geen ‘revivalists’ die willen leven zoals ze dat in die tijd deden. Ik ben erg blij dat er tandartsen bestaan en ik hoef niet zo nodig te paard of te voet door het bos te dwalen om vrienden aan de andere kant van Noorwegen te bezoeken. Maar heel wat van de menselijke aard en onze relatie met de natuur is voor een groot deel verloren gegaan doorheen de menselijke ‘evolutie’. De balans met die natuur is echter helend en is erg belangrijk in je leven, dus willen we daar graag aandacht op vestigen via oude filosofieën. Het lijkt tegenwoordig alsof je geluk in het leven en de mate van hoe je geslaagd bent in het leven afhangt van een paar factoren. Daardoor wordt het echter erg moeilijk voor veel mensen om een zogenaamd betekenisvol leven te lijden. Je moet inzien dat we niet noodzakelijk constant bevestiging moeten krijgen van anderen dat we goed bezig zijn. Mensen behandelen elkaar ook helemaal anders door de anonimiteit van de digitale wereld en ze zijn de focus op diepmenselijke waarden kwijt.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 213.
