Sinds enkele jaren voegen jullie heel wat metal toe aan jullie middeleeuwse folkrock. Hoe is de evolutie ten gevolge van die switch verlopen?
‘We beleven daar ontzettend veel plezier aan. We zijn bewust meer metal gaan inbrengen sinds 2018 met het ‘Methämmer’-album. Vandaar hebben we die ontwikkeling gestaag uitgebouwd op ‘Das Elfte Gebot’. Ik denk dat je op de laatste drie albums – en ook op het nieuwe ‘Fegefeuer’ natuurlijk – kunt horen dat we zekerder zijn geworden van onszelf en weten waar we heen willen. Dat bevalt ons zeer.’
Wat is het grootste verschil tussen ‘Das Elfte Gebot’ en het nieuwe album ‘Fegefeuer’?
‘Goh, dat is een goede vraag. Er is niet echt een groot verschil. We hebben onze stijl op een sterkere manier ontwikkeld dan ten tijde van ‘Sex Is Muss’ (2016). Dat was toen een grote stap naar de volgende albums, maar nu is het enkel een verdere ontwikkeling van dezelfde stijl. Het is dus een consequente manier van verdergaan. Ik zou zeggen dat het nu gemakkelijker is om albums te maken, omdat ‘Das Elfte Gebot’ zo’n grote stap was en een zeker risico inhield. Visueel werkten we voor ‘Das Elfte Gebot’ ook de allereerste keer samen met Péter Sallai, nu was het al de derde keer dat we met hem samengewerkt hebben. We kennen elkaar nu beter, dat is een voordeel. Hij kent onze stijl nu, dus alles verloopt vlotter. Zowel het maken van een album als het visuele aspect met artwork en videoclips. We weten nu veel zekerder hoe we willen klinken, hoe we eruit willen zien en daardoor durven we al eens meer experimenteren, dat is altijd fijn. We weten nu beter wie we zijn en wat we willen dan toen we ‘Das Elfte Gebot’ maakten.’
Er is ook een live bonus-cd bij de digipak gevoegd?
‘Ja, ‘The Wacken Live Album’. Vorig jaar speelden we op Wacken. Dat was niet de eerste keer voor ons, maar wel de eerste keer op het immense hoofdpodium. Een ongelofelijke ervaring! Sinds 2009 spelen we geregeld op allerlei kleinere middeleeuwse festivals en dat was altijd een groot feest, maar op het hoofdpodium van Wacken spelen ’s nachts – we speelden na de hoofdact – was erg bijzonder. Het was koud die dag en de mensen waren oververmoeid, dus dachten we: ‘oei, wat gaat dat geven?’, maar de mensen keerden op hun stappen terug toen ze ons hoorden. Eerst was de wei al aardig leeggelopen, maar uiteindelijk verzamelde zich toch nog een enthousiaste massa vlak voor ons podium. Het werd zelfs nog aardig druk en iedereen was aan het feesten. Dat was een heel speciaal moment voor ons. Daarom besloten we om de opnamen van Wacken over te nemen en ze uit te brengen als bonusalbum, omdat het voor de band zo’n grote stap was die we willen we delen met onze fans en voor altijd bewaren.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 217.
