De titel suggereert dat je verhalen wil vertellen, terwijl het muzikaal dan weer geluiden door elkaar heen vlechten is …
‘Tekstueel speelt alles zich bij wijze van spreken in mijn universum af, dus duld ik het niet dat iemand me onderbreekt tijdens dat proces (grinnikt), maar ik schrijf geen teksten uit, ik goochel er alleen mee. Nu ik al wat ouder word, durf ik wel eens een paar woorden opschrijven om een idee te hebben hoe ik alles ga uitbouwen, maar ik hou er nog steeds het meeste van om spontaan te gebruiken wat ik me herinner op dat moment.’
Op die manier gebeurt het spontaan, maar soms moeilijk om te reproduceren misschien?
‘Ja, maar het is allemaal heel open en vaag. Het is soms ook wel frustrerend, maar het is goed om problemen tegen te komen tijdens het werk, omdat er dan aan oplossingen gewerkt kan worden. Als dingen té vlot verlopen, dan ga ik me te comfortabel voelen. In dat geval denk ik ook niet dat de muziek interessant gaat zijn. Vandaar dat je best altijd kleine obstakels creëert. We willen ons er niet te gemakkelijk vanaf maken. Na die kleine frustraties gebeurt er van alles in het creatieve proces en dat levert interessante muziek op.’
Het thema van dit album is ‘dromen’, terwijl ook het onderbewustzijn een belangrijke rol speelt …
‘Ja, maar ik ga daar niet met te veel woorden op ingaan, want het is belangrijk dat de luisteraar zijn of haar eigen gevoel volgt. We willen de mensen geen vast stramien opleggen over hoe ze bepaalde dingen moeten interpreteren. Er gaat van mij geen zier intentie uit om anderen te vertellen hoe ze dingen moeten zien. Het is belangrijk dat mensen zelf uitvinden wat het voor hen kan betekenen. Ik hou ervan dat mensen nadenken over hun innerlijk en hun ideeën, liever dan dat iemand hen iets voorkauwt. Mensen horen zelfstandig stil te staan bij alles en het onderbewustzijn vrij te laten in jezelf.’
Ik las dat je weinig moeite had met de isolatie tijdens de pandemie. Ergens had ik ook dat gevoel … misschien is het de behoefte om aan de hectische wereld te ontsnappen?
‘Ik ben nogal goed in ontsnappen aan alles (lacht). Het is erg moeilijk om mij in een hectische situatie aan te treffen. In zekere zin neem ik alles wat ik doe erg serieus, zeker wat muziek betreft. In plaats van te veel controle uit te oefenen op wat ik doe, laat ik mijn gevoelens bepalen waar ik heenga. Ik beslis dus zelf niet waar we gaan eindigen met een song, ik laat me leiden door mijn emoties. Dat is mijn manier van creëren. Ik zie dat ook niet als ik die iets creëer, ik zie dat eerder als iets wat gecreëerd wil worden en daarom ga ik dat een zetje geven.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 232.
