Voor ‘De Horla’ werkten jullie een heus concept uit. Kan je uitleggen wat je inspireerde tot dit verhaal?
Vellekläsjer: ‘Het idee van ‘De Horla’ bestaat al een hele tijd. Het verhaal van een heks van lichte zeden, die onverwacht zwanger wordt en bevalt van een monsterlijk kind dat vervolgens een leven van diepe ellende, vernedering en mishandeling kent. Het ganse album vormt eigenlijk één geheel, zowel conceptueel, tekstueel, muzikaal en ook grafisch. Om ‘De Horla’ ten volle te kunnen appreciëren, moet je het ganse verhaal in zijn totaliteit beleven, inclusief de beelden en de tekst er bij. Je zal merken dat de emotie die in de muziek ligt, overeenkomt met het verloop van het verhaal, hetgeen een bijzonder ervaring is. Het is geen album met korte, hippe radiohits, dus niets voor de TikTok-generatie met een aandachtspanne van tien seconden. Integendeel, het is een verhaal waarvoor je best even de tijd neemt om je te laten onderdompelen.’
Het verhaal past in jullie band concept. Je vernoemde de band destijds al naar de waterduivel die onschuldige passanten verrast, en in eerdere releases kwamen die oude Vlaamse mythen ook al aan bod. Kreeg je die verhalen als kind mee van je grootouders?
Snoodaert: ‘Ik was alleszins al van kinds af aan enorm gefascineerd door sprookjes, mythes, legendes en volksverhalen. Ik herinner me inderdaad dat ik vaak bij mijn grootmoeder op de schoot kroop en vroeg om me nog eens een verhaaltje te vertellen. Zo kreeg ik al heel vroeg verhalen over Kludde, Lange Wapper en lokale volksfiguren zoals Poesjkapelle ingelepeld. Mijn grootmoeder was ook heel creatief in het vertellen van verhalen. Zo hing er een typisch schilderij van een Vlaams landschap met op de achtergrond een bos en een huisje met een strooien dak in haar woonkamer. Daar kon ze dan hele verhalen rond verzinnen over een heks die in dat huisje woonde, of ze koppelde het verhaal van Roodkapje of de Zeven Geitjes eraan. Toen ik een jaar of tien was, begon ik naar de bibliotheek te gaan. Daar kon ik me uren verdiepen in boeken over mythologie en legendes, en hoe duisterder, hoe liever ik ze las. Een fascinatie die nooit overgegaan is.’
Vrij uniek is dat jullie een graphic novel gaan uitbrengen die bij het album past. Hoe kwamen jullie op dat idee?
Vellekläsjer: ‘Hiervoor gaan alle credits naar beeldend kunstenaar Wesley Dewanckel. Een naam die je mag opschrijven. We zijn blij dat we Wesley hebben kunnen strikken nu hij nog bereikbaar is voor ons. Wesley had al artwork gedaan voor verschillende underground metalbands. Snoodaert was danig onder de indruk van zijn eerdere werk en had Wesley al gecontacteerd om de cover te doen voor zijn soloproject Nachtmaer, met een verbluffend resultaat. De man kan als geen ander een bepaald gevoel bij een verhaal of tekst vertalen naar iets grafisch. De keuze was rap gemaakt om hem ook te vragen dit voor ‘De Horla’ te doen. We vroegen voor wat extra tekeningen, gaandeweg werden er dit meer en meer en we werden telkens volledig van onze sokken geblazen. Uiteindelijk heeft dit geleid tot de graphic novel die binnenkort zal uitgebracht worden, evenals videoclips voor van het ganse album.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 215.
