... / Story's / Markant / OF MICE & MEN: Echo’s uit het verleden
Markant

Updated 06/01/2022

Markant

OF MICE & MEN: Echo’s uit het verleden

Na een jaar waarin metalcoregezelschap Of Mice & Men drie losse EP’s met nieuw werk uitbracht, sluit de band die periode nu af met ‘Echo’, het zevende studioalbum van het viertal. Het schijfje is niets meer of minder dan die drie EP’s gebundeld tot één langspeler. Dat het met de kwaliteit van het materiaal wel snor zit, hoorden we dus al door het jaar heen. ‘Het album is simpelweg een fysiek en tastbaar iets voor diegenen die het verzamelen’, aldus bassist en zanger Aaron Pauley, die ons vanuit zijn thuisstudio te woord staat. ‘Er zijn commercieel gezien geen verwachtingen, omdat het werk al eerder uit is gebracht.’ En dat is toch best een opvallende uitspraak, zeker omdat menig band gefocust is op de zogenaamde ‘first week sales’ van een plaat.

Die first week sales kunnen soms een band maken of breken. Het is vaak een indicator voor hoe het gaat met een band en het helpt ze doorgaans om aan goede tours te komen. De genregenoten van Bullet For My Valentine zagen met het recent uitgebrachte en sterke self-titled album bizar genoeg een 70% terugval in die first week sales. Maar Pauley is met dat soort zaken totaal niet bezig en maakt zich nul zorgen om de cijfers van zijn band. Ergens natuurlijk wel logisch, omdat het songmateriaal van ‘Echo’ al verkrijgbaar is in de vorm van de losse EP’s, maar toch … Na voorganger ‘Earthandsky’ (Rise Records, 2019) tekende de band bij SharpTone Records en je zou op zijn minst verwachten dat er goed gekeken wordt naar de uitwerking die een en ander heeft. ‘Na het uitbrengen van die EP’s leek het ons goed om het op deze manier af te sluiten’, aldus Pauley. ‘Met een album dat een verzameling is. En ik heb eerlijk gezegd geen idee wat of hoe het precies wordt uitgebracht. Mijn tijd wordt namelijk volledig opgeslokt met het werken aan muziek en audio. Ik heb geen flauw benul van de releasekalender.’

Ofmice&Men (1)

Pauley focust zich op de muziek. Tussen neus en lippen door laat hij los dat hij al volop werkt aan wat nieuwe projecten, waarover hij nog niets kan zeggen. ‘Het is onze taak om de muziek te maken en dat hebben we al gedaan. Het is vervolgens de taak van het platenlabel om de plaat te verkopen’, zo verklaart hij stellig. ‘De nummers behalen rond de 30 miljoen streams, maar hoe dat zich vertaalt naar albumverkopen … Geen idee. Ik weet alleen maar dat er zo vaak naar is geluisterd. Voor mij draait het allemaal meer om onze intentie. Dat is natuurlijk een privilege wat je hebt, als je al zoveel platen hebt gemaakt. Het maakt me niet uit of een plaat van ons wordt gezien als ‘goed’ of ‘cool’. Ik wil gewoon dat mensen ernaar luisteren, zich er verbonden mee voelen en dat het ze raakt. Daar draait het voor mij veel meer om, dan om de commerciële gang van zaken. Ik geloof er namelijk sterk in dat als je dingen op een oprechte manier doet, je nummers gemeend zijn en je op hartgrondige wijze je levenservaringen deelt met anderen, het met voldoende mensen resoneert om ook op commerciële wijze succesvol te zijn. Ons label is superblij. En ze proberen nieuwe dingen. Ik bedoel maar, een album uitbrengen in de vorm van drie losse EP’s door het jaar heen is niet gangbaar.’

“Muziek is de meeste effectieve manier om de wereld te laten weten hoe ik me voel op een bepaald moment”

Pauley vervolgt: ‘Het is een eeuwenoud cliché dat muziek een universele taal is. Maar taal is doorgaans om te communiceren. Muziek is daarentegen de meeste effectieve manier om de wereld te laten weten hoe ik me voel op een bepaald moment. De juiste combinatie van muziek en teksten zal beter uitdragen hoe ik me voel, dan wanneer ik het nu hier moet uitleggen. Muziek is bovendien heel krachtig. Het kan mensen samenbrengen, het kan afleiden van of je laten ontsnappen aan de werkelijkheid. Het analytische aspect komt voor mij pas daarna. We zijn onze fans ontzettend dankbaar dat ze een duurzaam bestaan hebben gecreëerd voor ons. Bands zijn immers niet de reden dat bands blijven voortbestaan. De fans zijn dat. Het is enorm tof dat zoveel mensen hebben toegestaan dat onze muziek onderdeel van hun leven is geworden. Het is fijn dat we daardoor nu zo’n platform in de vorm van deze band hebben, waarbij we ons geen zorgen hoeven te maken over zoiets als die ‘first week sales’ waar je het over had. Het is geen ‘make or break’ voor onze carrière. Of het nu wel of niet goed verkoopt, we blijven toch doorgaan met muziek maken. Sterker nog, dat zijn we nu al aan het doen, want we hebben al opvolgmateriaal liggen. Muziek regelmatiger uitbrengen in kleinere hoeveelheden houd je als muzikant zijnde meer betrokken bij je band en bij je fans. Normaal maak je een plaat, ga je op tour en als je dan weer thuiskomt, dan ben je niet meer verbonden met de band of de muziek. Als je continu aan materiaal werkt en met regelmaat muziek uitbrengt, praat je continu met de pers en andere muziekliefhebbers en dan ben je op al die vlakken veel meer aanwezig. Dat verrijkt je veel meer. Het voelt als heel erg de moeite waard.’

Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 204.