... / Story's / Markant / PHLEBOTOMIZED: Strijd tussen goed en kwaad
Markant

Updated 30/06/2023

Markant

PHLEBOTOMIZED: Strijd tussen goed en kwaad

Beginjaren 90 was Phlebotomized een opvallende band in de Nederlandse undergroundscene, tot er in 1997 een punt achter werd gezet. In 2013 werd het gezelschap gereanimeerd en werd er aan een tweede jeugd begonnen. Met ‘Clouds Of Confusion’ kwam eind vorige maand hun vierde album uit. Het is een langspeler waarop Phlebotomized opvallend stevig van leer trekt en waar tegelijk zoals vanouds veel plaats is voor experiment. Een gesprek met bandlid van het eerste uur Tom Palms.

Op welk vlak zou je zeggen dat jullie als band op ‘Clouds Of Confusion’ nieuwe dingen hebben geprobeerd?

‘Ik vermoed dat niet iedereen dat zal horen, maar op vlak van gitaartechniek is ‘Clouds Of Confusion’ ons moeilijkste album tot nu toe. Er staan stukken op die heel veeleisend zijn voor onze gitaristen. We hebben voor het eerst een Latin jazzstukje opgenomen dat je kan horen in ‘A Unity Your Messiah Pre Claimed’. We hebben daar jazzharmonieën gebruikt, iets wat we in het verleden nog nooit eerder hebben gedaan. We hebben ook bewust gekozen om op muzikaal vlak terug te grijpen naar de beginjaren 90. Als ik zelf death metal beluister, dan grijp ik altijd terug naar platen van bands als Death, Morbid Angel en Pestilence die verschenen zijn tijdens die periode. Nocturnus, Autopsy, oude Paradise Lost, … dat zijn mijn muzikale roots, en ik wilde daar naar terug. ‘Clouds Of Confusion’ moest een modern album worden, maar wel met de feeling van die periode.’

Phlebotomized © Sethpicturesmusic

De titel ‘Clouds Of Confusion’ is geïnspireerd door een operatie aan jouw pols die jij in 2019 hebt moeten ondergaan.

‘Dat klopt. Ik ben in 2013 gevallen, en ik moest zes jaar later geopereerd worden aan mijn pols omdat een pees was afgescheurd. Ik kon niets meer doen met mijn hand … dat was heel verwarrend. Je wil als muzikant het liefste met muziek bezig zijn, maar dat ging plots niet meer. De vooruitzichten waren ook niet goed. De kans dat alles volledig goed zou komen was eerder klein. Als muziek maken jouw beroep is, en je krijgt dat beeld gepresenteerd … dan gaat er wel wat door je heen. Als je als artiest gewend bent om jouw emoties te kanaliseren met jouw handen en via jouw muziek en dat kan opeens niet meer, dan moet je andere wegen gaan ontdekken. Dat was heel zwaar voor mij. Als je de eerste tekstregels van ‘Bury My Heart’ neemt… ‘Can You Bury Your Heart? What Darkness Is Waiting Inside? A Terrifying Abyss, Into This Realm.’ … dat zegt eigenlijk alles. Kan ik mijn hart begraven zodat ik de pijn niet hoef te voelen? Wat staat me te wachten? In de regel ‘Clouds Of Confusion Will Bring Us Back’ zeg ik dat je die verwarring gewoon nodig hebt. Want als je het hele plaatje in één keer zou zien en ervaren, dat zou je gewoon emotioneel niet aankunnen.’               

De engelen die je op de hoes van ‘Clouds Of Confusion’ kan zien worden ergens aangevallen. Sommigen van hen hangen daarbij verslagen en ondersteboven aan een boom.

‘Inderdaad. ‘Clouds Of Confusion’ gaat eigenlijk over innerlijke strijd … het goed en kwaad in jezelf en de moeite die je moet doen om het oude los te laten. Dat is een continue worsteling. De wortels van de boom staan centraal voor hoe stevig je in het leven staat. De top van de boom weerspiegelt meer hoe flexibel je bent om met een bepaalde situatie om te gaan. De engelen en demonen die je ziet, zijn continu in strijd met elkaar. Het licht dat van linksboven afkomstig is, symboliseert dan weer de hoop die toch doorschemert.’

Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 216.