Er is een sterke, muzikale evolutie te horen op jullie nieuwe album. ‘A Lesson in Savagery’ vat bijvoorbeeld aan met een tegendraadse, atypische, maar erg moderne riff en ook de teksten zijn enorm geëvolueerd.
‘Het is zeker een natuurlijk evolutie en heeft ook te maken met het feit dat Drew (Arnold) en ikzelf nu gitaar spelen. Toen ik de band vervoegde, speelde ik aanvankelijk bas en pas later ben ik overgestapt op gitaar, en toen Drew erbij kwam speelde hij ook eerst bas, maar nu spelen we beide gitaar. Live spelen we dus zonder bassist. We hebben samen de nummers geschreven voor het nieuwe album en het ging eigenlijk heel vlot. Ik en Cody (Davidson, de drummer) zijn het gewoon om samen op onze kamer muziek te zitten componeren. We kunnen goed overweg met computers en software en voelden ons echt op ons gemak om de riffs die we geschreven hadden tot nummers te boetseren.’
De nieuwe video voor ‘Necrosexual Deviant’ scoorde 25.000 views in een week tijd en die voor ‘Pissed’ 84.000 in een maand. Dat is heel sterk in dit extreme subgenre. Het geeft aan hoe hard er werd uitgekeken naar jullie nieuwe plaat.
‘We zijn enorm dankbaar voor iedereen die ons ook maar een beetje leuk vindt, die de tijd neemt in zijn drukke bestaan om onze muziek te beluisteren en we zijn erg blij met mensen, zoals jij, die ons vertellen dat we iets toevoegen aan het genre. Eigenlijk proberen we gewoon zoveel mogelijk lol te hebben in het spelen van muziek waar we echt van houden. Onze muziek is heilig voor ons en het voelt dan ook geweldig te horen dat we iets doen waar mensen waarde aan hechten.’
Wie kwam met die erg verrassende hoes voor de nieuwe plaat op de proppen?
‘Caleb Butcher heeft die cover gemaakt. Hij is een artiest uit Colorado Springs en goede vriend van ons. Het laatste anderhalf jaar postte hij heel wat collagekunstwerken en ik vond die erg intrigerend. Ik toonde de kunstwerken aan mijn bandmaten en we spraken erover om hem te vragen een ontwerp te maken voor onze shirts. Maar het klikte zo goed dat we het er allemaal over eens waren dat we zijn kunst wilden gaan gebruiken voor de albumhoes. Hij gebruikt knipsels uit onder andere oude, Europese pornomagazines en combineert die met knipsels van elementen uit de natuur om zo tot bizarre combinaties te komen. Uiteindelijk creëerde hij veertien kunstcollages voor ons, ze zijn allemaal uniek en met de hand gemaakt. Het hele album en de merchandise zal opgebouwd zijn rond die creaties. Elk nummer zal zijn eigen ontwerp hebben in het cd-boekje. We zijn er ongelofelijk blij mee. Het ziet er totaal anders uit dan wat we voorheen deden, maar het past perfect bij de sfeer die we met de muziek willen delen en het onderscheidt ons ook van andere bands, vind ik. Aan de ene kant is het wat vergelijkbaar met de ouderwetse collagestijl op hoezen die vroeger vaak gebruikt werd door grindcorebands als Dystopia, Carcass en nog vele andere, maar Caleb doet het op een andere manier. Hij gebruikt geen gore-elementen als dode lichamen of lichaamsdelen. Het resultaat ziet er veel moderner uit bij hem en daar hou ik van.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 213.
