Jullie hebben zich allicht zwaar moeten aanpassen. Shinedown is immers een band die bijna onafgebroken de baan op gaat. Hoe zijn jullie daarmee omgegaan?
‘Het hielp dat er geen uitzonderingen waren. Iedereen zat in hetzelfde schuitje. We zijn dan maar aan het schrijven geslagen zonder dat we ons al te veel lieten beïnvloeden door het gegeven. Onze vorige cd, ‘Attention’ was bedoeld als conceptplaat terwijl het dat achteraf bekeken niet zo is. Deze keer hadden we die intentie niet terwijl het veel meer dan de vorige plaat wel eentje is. We hebben ons gebaseerd op wat er in de levens van de mensen gebeurt. Zowel bij ons als bij jullie. ‘Planet Zero’ is dus een blauwdruk van wat er omgaat in de samenleving zonder dat we de ellende van de afgelopen twee jaar nog eens extra in de verf willen zetten.’
Shinedown blijft een hechte groep. Jullie zijn echt vrienden. Wat is het geheim daarachter?
‘We zijn bij Shinedown op het niveau gekomen dat we het ons kunnen permitteren om elk apart een bus voor onszelf te hebben. We kunnen in alle luxe los van elkaar reizen zonder dat we mekaar voor de voeten lopen en we ons financieel in eigen vel moeten snijden. Toch doen we dat niet. We zitten samen op het vliegtuig, delen een bus, eten samen en, het belangrijkste van al, we schrijven met ons vier de muziek. Het respect en liefde, het genieten van het gezelschap rond je, dat is waar de kracht van Shinedown ligt. Dat is ook de boodschap die we willen uitdragen en de reden waarom we het al zo lang uithouden.’
Tijdens de Europese trek speelden jullie ‘Wheels’ van Foo Fighters, als eerbetoon aan Taylor Hawkins. Hadden jullie een speciale band met hem?
‘Niet echt, maar zijn dood heeft een enorme impact gehad op de muziekwereld. Zonder oneerbiedig te zijn tegenover andere muzikanten die van ons zijn heen gegaan. Ik denk dat we de impact van Taylor zijn overlijden nog niet ten volle beseffen. Hij was zo’n fijne mens en een bijzonder getalenteerd muzikant. In de dagen net na het trieste nieuws beheerste dat alle sociale media. Ongeacht hoe je tegenover dat medium staat, het is in jaren niet meer voorgevallen dat er zoveel emoties loskwamen. Op elke tijdlijn van zowel Facebook als Instagram zag je Taylor passeren. Later dit jaar zijn er de concerten in de VS en Londen om hem te gedenken. Je kan ervan op aan dat die andermaal de geschiedenisboeken zullen ingaan zoals pakweg Live Aid en het concert voor Freddy Mercury gedaan hebben. Als wij kunnen, brengen we het bijzondere talent en de mens achter Taylor Hawkins graag in herinnering tijdens onze shows.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 209.
