‘Ik ben een studiomuzikant. Achteraan in mijn tuin heb ik een eigen studio gebouwd en werk ik aan mijn muziek. Het voorbije jaar ging al mijn aandacht naar ‘Thorns’. Daarvoor was ik op zoek naar enkele muzikanten om me daarbij te helpen. Door de huidige situatie in de wereld heb ik de andere muzikanten nog nooit live ontmoet. Enkel maar via Skype. Gelukkig leven we in 2021 en staat de technologie niet stil. Anders had ik dit album nooit kunnen maken. Dit is mijn allereerste plaat die ik volledig via het internet heb gemaakt en dat verliep naar mijn mening vrij vlot. Is het jou trouwens opgevallen dat de nummers op dit album in alfabetische volgorde staan? Iets wat me enkele dagen terug ook pas is opgevallen. We hebben dit niet met opzet gedaan. Al vind ik het nu wel een leuk weetje om te vertellen.’
‘Ik zou heel graag willen optreden, maar dan moet het wel goed zijn. Je mag niet vergeten dat ik al jaren niet meer heb opgetreden. Daarmee wil ik zeggen dat ik niet weet hoe mijn stem zal evolueren na een aantal shows te spelen. Anderzijds zal het ook belangrijk zijn om op elkaar ingespeeld te zijn. Dat wil zeggen dat we moeten repeteren, niet één keer maar toch enkele weken aan een stuk. Dat kost veel tijd, maar ook veel geld. Een ander aspect van live spelen is ook dat mensen nummers van Black Sabbath zullen verwachten. Op zich is dit geen enkel probleem. Elke gitarist kan deze nummers spelen. Al is er maar één Tony Iommi. Het gevoel dat hij in die nummers legt, dat kan niemand evenaren. Mijn schrik is dus dat het al vlug als een tribute-band zal klinken en dat wil ik niet.’
‘Mijn tijd bij Black Sabbath was fantastisch, toch? Overal waar we kwamen, werden we omringd door onze eigen crew, mensen voor het licht, mensen voor het geluid, onze eigen catering, zelfs dames die voor onze kleren zorgden. Toch was er ook een keerzijde aan heel die periode ... Namelijk managers ... Als ik het zo allemaal nog eens overschouw dan zal het soms als Spinal Tap klinken hoor. In die tijd hadden we elk onze eigen manager. Bij sommigen was dat hun vrouw en dan weet je dat er problemen komen. Op een gegeven moment was het zo erg dat de manager van Tony tegen mijn manager iets kwam zeggen terwijl we gewoon met ons vieren in dezelfde kamer stonden. Anderzijds ben ik ook de eerste om toe te geven dat ik deel uitmaakte van een wereldband die toen misschien wat in het slop zat. Onze albums hebben nooit het succes gekend zoals met Ozzy en Dio. Zoveel jaar later klinkt dat misschien vreemd want ‘Headless Cross’ en ‘Tyr’ waren echt wel goede albums.
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 204.
