... / Story's / Markant / VEXED: De lolly en de libelle
Markant

Updated 21/07/2023

Markant

VEXED: De lolly en de libelle

Hoe volg je een sterk debuutalbum op? En hoe voorkom je het syndroom van het ‘o zo moeilijke, tweede album’? Het Engelse Vexed, afkomstig uit Hertfordshire, ten noorden van Londen, heeft de antwoorden niet direct, maar kampte voor tweede telg ‘Negative Energy’ wél met een writer’s block. ‘Maar dat was niet omdat we ons debuutalbum zo ontzettend goed vonden. Sterker nog, we dachten altijd dat die eerste plaat niet goed genoeg was!’, zo licht frontvrouw Megan Targett toe.

‘Heaviër.’ Het antwoord op de vraag wat voor geluid de band voor ogen had met tweede langspeler ‘Negative Energy’, is kort maar krachtig. ‘Dit keer wisten we precies wat we wilden doen en hoe we wilden klinken. We hebben ons definitieve geluid gevonden. We hebben meer vertrouwen in onszelf nu’, zo vervolgt Targett. ‘We vinden ons debuut ‘Culling Culture’ (2021) nog steeds tof en het heeft voor altijd een plekje in mijn hart. Maar we waren vrij jong toen we dat album schreven. En omringd door zenuwen. Want we hadden nog nooit een platencontract gehad. ‘Negative Energy’ is wat dat betreft meer up-to-date en een heel goede representatie van hoe we vandaag de dag willen klinken.’

Vexed Promo 2023

Maar ondanks dat Targett nu zelfverzekerd klinkt over het album, kwam het schijfje zeker niet zonder slag of stoot tot stand. ‘Ten tijde van ons eerste album waren we heel naïef. We wilden toen iets maken waarvan we dachten dat mensen en het label het tof zouden vinden. Diep in ons hart wilden we eigenlijk heaviër zijn dan hoe ‘Culling Culture’ klonk, maar we voelden destijds wat druk van onszelf dat het ook weer niet té heavy moest zijn. We waren bang dat mensen het dan niet meer tof vonden. Maar het gevolg van die keuze was, dat het niet helemaal bij onze smaak aansloot. We zijn enorm kritisch op onszelf en al terugblikkend op ‘Culling Culture’ vonden we bovendien dat we identiteit misten. We wisten aanvankelijk daardoor niet wat we moesten doen voor ons tweede album. We voelden ons verloren. Toen realiseerden we ons dat de beste manier om mensen blij te maken is door simpelweg authentiek te zijn en trouw te blijven aan jezelf. Nadat we eenmaal de eerste track hadden geschreven, was het ’t eenvoudigste album om te maken.’

Positiviteit en negativiteit. Wit en zwart. Yin en Yang. Het een kan niet zonder het ander. En dat zie je ook terug op de cover van de plaat, in de vorm van de lolly en de libelle. ‘Een libelle staat in heel veel culturen voor verlies’, zo licht Targett toe. De lolly staat symbool voor alle zoete en leuke dingen in het leven. De werkelijkheid is dat deze libelle die bal negativiteit met zich meedraagt. Het ziet er leuk uit aan de oppervlakte, maar de pootjes van de libelle zitten vast aan de lolly. Ik wil daarmee zeggen dat dingen niet altijd zijn zoals je denkt dat ze zijn. Aan de buitenkant ziet het er misschien leuk uit, maar de realiteit kan heel anders zijn. De enige manier voor de libelle om los te komen van die lolly, is door zijn pootjes eraf te trekken.’

Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 216.