THE HELLACOPTERS

Vrooooaaaaaaaaar! Een nieuwe van The Hellacopters! En perfect getimed! Fuck nieuwe en oude wereldordes, fuck geopolitiek gezwets, fuck woke, wak en wik! Deze wereld smacht naar wat lekker escapistisch rock-’n-rollgeweld en lap, daar worden we op onze wenken bediend. Zes jaar na hun comeback en veertien jaar na hun laatste plaat brengen mijn favoriete Zweden nieuw materiaal uit. Live vond ik ze altijd al een wervelwind, maar hun laatste twee officiële releases vond ik zwak tot middelmatig. Deze hoort echter thuis bij hun betere werk. Punk en seventies rock hermixt tot een catchy reeks energieke songs die me blij en opgewonden maken. Ik wil nu ook niet al te persoonlijk worden maar je begrijpt waar ik naartoe wil. Als je nog niks van hen in huis hebt: combineer ‘Payin’ The Dues’ met deze. Als je de rest al hebt: blind aanschaffen. Je hoort dat ze niet meer per se de wereld willen veroveren, maar vooral zichzelf willen amuseren. Laat dat net het soort lawaai zijn waar ik wel wild van word. In het Frans zou de plaat waarschijnlijk ‘Je m’en fous!’ heten, maar wat kan het mij schelen. Reap a hurricane baby!