'Elke SYLVAINE-plaat bevat één songtitel die niet direct in het Engels vertaald kan worden, en deze keer voelde ik de melancholie en diepte van het Japanse gezegde ‘mono no awareness’ perfect passen bij de emoties die bij het maken van deze plaat kwamen kijken. Zich voortbewegend ergens tussen nostalgie, een verlangen naar verloren dingen en voorbije tijden en respect voor de kortstondige aard van dingen, gaat ‘Mono No Aware’ in feite over hoe moeilijk het is om te accepteren dat de enige constante in ons bestaan verandering is. Omdat het een van de zwaarste nummers is die ik tot nu toe heb geschreven, ‘Mono No Aware’ is het in alle opzichten gevuld met intensiteit, waarbij de grenzen van licht en donker nog verder worden verlegd. Dit nummer bevat ook enkele van mijn favoriete teksten van het album: ‘Je moet vervagen, zodat ik je echt kan zien. Laat me de betekenis van leven zien - vervagen, ik zie je nu.’
Het album is HIER beschikbaar om vooraf op te slaan op alle andere digitale platforms.
De voorverkoop is gestart en HIER kun je te bestellen.
SYLVAINE, echte naam Kathrine Shepard, wordt al een tijdje gezien als het tengere elfje van de Noorse black gaze scene, maar haar fijne gelaatstrekken en luchthartigheid verloochenen de vrouwelijke krijger achter 'Nova', haar complexe en persoonlijke vierde release. Na het verschijnen van 'Atoms Aligned Coming Undone' in 2018 geeft SYLVAINE (een toneelstuk op de naam van een van haar geliefde Franse dichters, Paul Verlaine) ons 'Nova', een album dat zowel een muzikale als persoonlijke herleving van een zanger/componist is haar weg probeert te vinden in deze wereld.
Naakt op de omslag, die misschien wat wenkbrauwen doet fronsen, houdt SYLVAINE haar fans voor dat dit een symbool is van haar eigen kwetsbaarheid en persoonlijke wedergeboorte die plaats vond tijdens het creëren van 'Nova'. ‘Nova’ in termen van taal is verbonden met woorden als nuova (Italiaans) of nueva (Spaans), wat 'nieuw' betekent en spreekt tot een wedergeboorte, tot verlies, de tijdelijkheid van het leven, rouwen als niets dat eeuwig duurt, maar vooruitkijken omdat er voor altijd nieuwe deuren opengaan.
Deze liefhebber van Verlaine en de Franse romantische dichters (evenals een diehard Type O Negative fan) draagt het geschreven woord nog steeds hoog in het vaandel. Immers, legt ze uit: ‘Muziek is een poging om de woorden te vermijden die we in het leven niet altijd kunnen uitdrukken.’
