Sedert enkele jaren verdeelt de Japanse band BABYMETAL de meningen en doet men de tongen rollen met hun variant van J-pop-vocalen en stevige metal. Nadat ze eerder dit jaar nog meetourden met Sabaton en voordat ze in 2024 op de Graspop-wei aantreden, gingen we de kwaliteit van het fenomeen eens onder de loep nemen tijdens hun reeds lang op voorhand uitverkochte optreden in de Brusselse Ancienne Belgique. We zagen veel verscheidenheid onder de toeschouwers, met ook de nodige kids. Het Britse Wargasm deed dienst als voorprogramma.
Tekst: Erik Spruyt – Foto’s: Hughes Vanhoucke
Al enige tijd is er een beetje buzz rond de Britse cyberpunk/nu metal-groep WARGASM (5) en dus was het met de nodige onbevangenheid en nieuwsgierigheid dat ondergetekende naar de Angry Songs For Sad People (zo stond het onder het logo van de band op de banner achter het drumstel) ging kijken. Bij dit vijftal met duozang, dat ook al tourde met Limp Bizkit en er ook muzikaal soms naar refereert, gaat de aandacht naar zanger/gitarist Sam Matlock en zangeres Milkie Way. Die laatste was in het verleden een model en stal nu ook de show als blonde babe in bikinitopje. Echter, ook al jumpte het publiek vlotjes mee op de springerige tonen, het muzikale aspect bleek toch een beetje een lege doos te zijn en bij momenten wel heel puberaal. Voor hun inzet en enthousiasme verdienen ze een tien, maar voor het vernuft is het dus maar een vijfje waard.
Na een eerdere passage in 2020 stond BABYMETAL (6) al voor de tweede maal in een uitverkochte AB. Als we even de achtergrond schetsen, dan moet u vooral dit weten. De strakke begeleidingsband, de zogeheten Kami Band, bevat stuk voor stuk vakmuzikanten die zich keurig op de achtergrond opstellen en verborgen gaan achter een masker, maar wat kunnen die heren uitstekend musiceren. Hun stevige metaldeunen zijn een streling voor het oor, maar daartegenover staan dan de drie zangeresjes Su-metal, Moametal en Momometal, die met hun ingestudeerde (doldwaze) K3-danspasjes en typische Japanse hoge keelklanken mij persoonlijk slechts matig kunnen bekoren, maar de rest van de zaal ging ervoor uit de bol.
En dat van begin tot einde, gedurende een dik uur, want na afsluiter ‘Road Of Resistance’ was de koek al op. Beetje vroeg hé, want slechts twaalf songs gebracht, waarvan vreemd genoeg ook maar twee van de laatste release ‘The Other One’. Bij ‘Pa Pa Ya!!’ zagen we de Thaise rapper F. Hero op het scherm verschijnen, terwijl bij de recente single ‘Metali!!’ gitarist Tom Morello aan de beurt kwam. Dan bleven we voor de rest toch wat op onze honger zitten en hadden we bijvoorbeeld graag onze favoriete song ‘Karate’ nog op de setlist geweten.
Tja, effect weet dit fenomeen dus wel te sorteren en een zekere originaliteit en aanstekelijkheid heeft het wel, maar is er naast al dat entertainment (geïllustreerd door verbluffende belichting en een fameus scherm met verbazende projecties) ook andere relevantie voor dit product? Oordeel vooral zelf. We hebben de bedenking dat Babymetal op Graspop 2024 het best tot zijn recht komt in een donkere tent zodat de belichting zijn effect niet mist.
