Onze reporter/fotograaf Rudy De Doncker trok ondertussen van LA naar Las Vegas om zijn Amerikaanse concertreeks verder te zetten. Vandaag op het menu: BILLY IDOL. We konden de man afgelopen zomer nog aan het werk zien op Graspop Metal Meeting waar hij met zijn kornuiten van Sex Pistols onder de noemer GENERATION SEX een ‘best of show’ bracht met de bekendste nummers van beide bands. Deze week speelt hij vijf shows in het chique Chelsea Theater in het Cosmopolitan in het hart van The Las Vegas Strip.
Tekst en foto's: Rudy De Doncker
Net als U2 en Lady Gaga opteert BILLY IDOLvor een – weliswaar beperkte – residency in Sin City. De show van vandaag is de derde van de vijf en is met zijn 2.300 aanwezigen totaal uitverkocht, net als alle andere trouwens. Bij het binnenkomen van de zaal vallen twee dingen op: het publiek zit braafjes op hun stoel, iets dat je bij een artiest als Billy Idol niet meteen zou verwachten. Ook opmerkelijk: ik schat de gemiddelde leeftijd van het publiek ergens tussen de 55 en 60 jaar. Misschien daarom dat iedereen neerzit vandaag? Er is geen voorprogramma en de show start perfect op tijd, zo hebben we het graag.
Helaas slaat ome Billy compleet de bal mis met het openingsnummer ‘Viva Las Vegas’. Op zich niets verkeerd met de keuze van de opener, maar het klinkt echt voor geen meter. Als ik karaoke wil, ga ik wel naar een bar op de Strip. Gelukkig herpakt hij zich met ‘Dancing With Myself’ en ‘Flesh For Fantasy’ en springt het overgrote deel van het publiek recht van hun stoel. Na wat recentere nummers komt mijn favoriete song ‘Eyes Without A Face’ aan bod en worden de aanstekers en gsm-lichtjes bovengehaald.
Hierna is het de beurt aan ouwe getrouwe Steve Stevens om zijn gitaarkunstjes te vertonen met medley waar we onder andere ‘Stairway To Heaven’ en ‘Eruption’ in herkennen. De nummers ‘Mony Mony’ en ‘To Be A Lover’ (inclusief een stukje ‘Rock Around The Clock’) zetten het publiek zowaar aan om ‘een danske te placeren’. De oeklassieker ‘Rebel Yell’ sluit de reguliere set af maar vanzelfsprekend keert de band nog een keer terug op het podium.
Er wordt er gebist en getrist met ‘Hot In The City’ (hoera voor airco in de zaal want buiten is het om en bij de 30 graden) en publiekslieveling ‘White Wedding’. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de versie van Wednesday 13 een paar dagen eerder beter vond dan het origineel dat ik vandaag hoorde. Eén ding is zeker: Billy Idol mag dan met zijn 67 jaar pensioengerechtigd zijn, de man denkt nog lang niet aan stoppen. Begin volgend jaar brengt hij zelfs een nieuwe plaat uit, gevolgd door een wereldtoernee die hem meer dan waarschijlijk ook tot in ons Belgenlandje zal brengen.
Setlist
- Viva Las Vegas (Elvis Presley cover)
- Dancing With Myself (Generation X)
- Flesh for Fantasy
- Cage
- Pumping On Steel
- Bitter Taste
- Eyes Without A Face
- Steve Stevens Guitar Solo (Over The Hills And Far Away / Stairway To Heaven / Eruption)
- Mony Mony (Tommy James & the Shondells cover)
- To Be a Lover (William Bell cover incl. ‘Rock Around the Clock’)
- Running From The Ghost
- Ready Steady Go (Generation X)
- Blue Highway
- Rebel Yell
- Hot In the City
- White Wedding
Lees hier de andere RT in the USA reviews: Cavalera Morbid Devastiation Tour (The Wiltern, LA) en Wednesday 13 performing Murderdolls (Whisky A Go Go, LA)
