‘Vol. I’ werd enorm goed ontvangen. Het album was volgens menigeen DevilDriver op zijn best. Het is dan ook niet vreemd dat ‘Vol. II’ hetzelfde lot beschoren lijkt, want de twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Fafara: ‘Ik wilde ervoor zorgen dat deze platen prima op zichzelf zouden kunnen staan. Maar omdat het wat kortere albums zijn – allebei duren ze 35 tot 40 minuten – moet je ze eigenlijk samen beluisteren. Ik vergelijk ze met het begin en einde van een gebed. En aan het einde van een gebed ben je altijd heel erg oprecht. Toen ‘Vol. I’ verscheen en zowel label, pers als fans enthousiast waren, wist ik eigenlijk genoeg. Voor mij is het een keerpunt in de band. Na twaalf jaar hebben we Jon Miller terug en hij schreef een groot deel van de eerste vijf platen. Ik denk dat we in de komende tien jaar dan ook heel bijzondere dingen van DevilDriver gaan horen. Ik wil het liefst nog vier à vijf albums uitbrengen, voordat ik langzaamaan minder zal gaan touren. Ooit zal dat rondreizen in een tourbus immers echt wel geringer gaan worden.’
Sowieso is Fafara wel iemand die positief in het leven staat. ‘Through The Depths’, afkomstig van het nieuwe album, gaat daarover. Over het overwinnen van ellende. ‘Bij veel mensen gebeurt er iets naars in hun leven en dan gooien ze de handdoek in de ring. Dat is niet mijn manier’, zo legt Fafara uit. Toch heeft hij wel eens op dat punt gestaan. In het begin van 2022 bijvoorbeeld, toen nog niet alle demonen uit zijn leven waren en hij nog steeds herstellende was van Covid. ‘Ik kon amper de straat over, zonder tussendoor even te gaan zitten. Ik wist niet of ik ooit nog muziek wilde maken, of ik het nog in me had en of ik nog op tour wilde en het podium op wilde gaan. Ook twijfelde ik of ik nog wel weg wilde van huis. Ik had het al zo lang gedaan en ik had al zoveel ongelooflijke ervaringen opgedaan door de wereld rond te touren met Black Sabbath en Pantera. In januari 2022 zat ik op het punt dat ik tegen mijn vrouw zei dat dit misschien wel de laatste plaat zou zijn die ik zou uitbrengen. Als ik op het podium geen 110% zou kunnen geven en me niet als een 20- of 25-jarige zou voelen, dan wilde ik het misschien wel niet meer doen. Want ik houd niet van half werk.’
Vlak voor het schrijven en opnemen van ‘Dealing With Demons’ had Fafara te kampen met veel demonen. Zo moest hij zijn huis uit vluchten voor de bosbranden in Los Angeles, werd bij zijn vrouw de diagnose kanker gesteld en ging de wereld op slot vanwege de pandemie. Met het album zette Fafara frontaal de aanval in op alle demonen die op het moment van schrijven speelden. Fafara: ‘We zitten allemaal op deze planeet en het maakt niet uit of je in een supermarkt werkt of zanger bent, je komt dagelijks demonen tegen. De zakelijke persoon die een mes in je rug steekt, de vriend die jou laat zitten, de alcohol die je misschien weet te verleiden; daar moet je allemaal mee omgaan. We komen onderweg van alles tegen op ons pad, maar moeten doorgaan. Soms moeten we uitwijken, soms moeten we er dwars doorheen gaan. Maar hoe dan ook, wat ik allemaal doormaakte – van het vluchten voor het vuur tot de kankeroperaties van mijn vrouw, de pandemie en Covid – is een leerpad geweest over het bestaan. Het leven is het leven en het leven werpt je van alles voor de voeten. Daar moet je mee omgaan. Memento Mori: we sterven allemaal vroeg of laat. Dus wees goed voor de mensen om je heen en je familie, kom je woorden na en werk hard, want je weet maar nooit wanneer dit leven je afgenomen wordt. Je kunt ongelukkig de weg oversteken of vanavond in je bed je laatste adem uitblazen. Haal het maximale uit je leven, eet je maaltijd alsof het je laatste is en geef je vrouw een kus in de ochtend alsof het de eerste keer is dat je haar ontmoet. Dat is hoe ik mijn leven leef.’
Een meer uitgebreide versie van dit artikel lees je in RT 215.
