MISANTHROPY

Als je nog eens nood hebt aan ongecontroleerde razende riffsoep, Misanthropy dekt je rug! Even checken over welke Misanthropy het gaat, het coole woord is redelijk populair bij het metalen volkje. Hoor je progressieve/technische death metal, met twee gitaren die power chords tot een minimum beperken en een fretloze bas die samen toch allemaal hun eigen ingewikkelde dingetje doen, netjes afgescheiden van elkaar in een transparante, donderende mix, drums die klinken als tien zichzelf kastijdende flagellanten terwijl ze uitglijden over een banaan en in de porseleinenkast vallen en vocalen als ware Cthulhu diens ontbijt aan het opgorgelen was? Dan zit je goed. Misanthropy is afkomstig uit Chicago, naar Amerikaanse normen niet eens zo ver van Canada, het land van Gorguts, Beyond Creation en al die andere prog/tech death-genieën. Ook voor fans van Ulcerate, Spawn Of Possession, Gorod, Atheist of zelfs Origin. De groep stapelt de ene na de andere vette riff op, maar net daar schuilt de uitdaging van deze plaat (en het subgenre in het algemeen): na twee nummers is je brein murw van al die techniciteit.