SOEN

Na ‘Imperial’ uit 2020 en de akoestische uitstap op ‘Atlantis’ werd het voor Soen tijd voor nieuw werk. Deze Zweedse groep snijdt via hun stevige progressieve metal opnieuw sociaal bewogen thema’s aan. Deze keer wordt o.a. de oorlog met al zijn (veelal negatieve) effecten op het individu belicht. Hiervoor maken ze terug gebruik van de gekende formule waarmee de groep bekend is geworden: een mooie balans tussen heavy en soft, met muzikanten op het toppunt van hun kunnen. De grooves lijken net iets harder dan op vorig werk, maar de melodieuze zang van Joel Ekelöf en de dromerige gitaarsolo’s van Cody Lee Ford zorgen voor tegengewicht. Vaak worden de intense momenten afgewisseld door atmosferische tussenstukken. Er was ook ruimte voor een heuse ballad in het duet met Joel en de Italiaanse zangeres Elisa. De titelsong geeft met typisch militair trommelgeroffel perfect de sfeer weer. Vroeger werd al eens verwezen naar andere groepen als referentiepunt, maar intussen heeft de band helemaal zijn eigen identiteit gecreëerd. Enige minpuntjes zijn dat het album met zijn 42 minuten wat aan de korte kant is en dat de groep toch eerder op veilig heeft gespeeld. Soen lijkt wel klaar voor een heuse epic, misschien op het volgende album?