Tristan Harders’ TWILIGHT THEATRE
Drifting Into Insanity
De pandemie is niet altijd even negatief. Zanger en gitarist Tristan Harders wou de leegte en het gebrek aan liveoptredens opvullen. Hij zag de kans om eindelijk een aantal nummers op te nemen die de afgelopen tien jaar verzameld, maar nooit op een passende manier gebruikt werden. Dit soloproject ligt muzikaal heel dicht bij Terra Atlantica, waarin Tristan ook actief is. We worden met veel aanstekelijke refreinen ondergedompeld in melodieuze power metal (type van begin de jaren 2000). Na de intro begint het album ironisch met ‘The End’, een nummer waarmee een mooie weerspiegeling gegeven wordt van wat we mogen verwachten. Een twaalftal arrangementen, waar de uiterst getalenteerde muzikant elk instrument zelf bespeelt, stralen een positieve vrolijkheid uit en doen daardoor denken aan Chris Bay’s Freedom Call.
