INCANTATION

Het Amerikaanse death metalinstituut Incantation mag dan misschien nooit de status en het succes hebben gehad van genre- en landgenoten als Cannibal Corpse, Deicide, Morbid Angel of Obituary, maar over hun platen kunnen we bezwaarlijk een slecht woord schrijven. Met het ondertussen meer dan tien jaar oude 'Vanquish In Vengeance' kwam er in onze ogen een einde aan een reeks wat 'anoniemere' platen als 'Blasphemy' en 'Primordial Domination' en leek de band rond zanger/gitarist John McEntee aan een spreekwoordelijke tweede jeugd begonnen te zijn. 'Unholy Deification', alweer album nummer dertien, sluit moeiteloos aan bij de sowieso al niet misselijke voorgangers 'Profane Nexus' en 'Sect Of Vile Divinities' en doet er in feite nog een schepje bovenop. Stilistisch gezien hebben er zich uiteraard geen al te grote verschuivingen voorgedaan, maar toch klinken songs als 'Concordat (The Pact) I', 'Megaron (Sunken Chamber) VI' en 'Invocation (Chthonic Merge) X' (de Romeinse cijfers hebben trouwens geen betrekking op de trackvolgorde, wel op de tekstuele inhoud) klinken net dat tikje rauwer, agressiever en brutaler. Het een terugkeer naar de roots noemen zou een beetje ver gaan, aangezien Incantation natuurlijk nooit van het pad is afgeweken, maar toch ademt 'Unholy Deification' nog meer pure death metal uit dan anders. De gastbijdrages van Jeff Beccara (Possessed), Henry Veggian (Revenant) en Dan Vadim Von (Morbid Angel) in afsluiter 'Circle (Ee Of Ascension) VII' versterken dat gevoel nog een beetje meer, al is het maar in termen van name dropping. In tijden waarin bands soms onmenselijk snel willen spelen en zich bedienen van een opgepompte, haast digitaal klinkende sound is 'Unholy Deification' een ware verademing. Puur, rauw en oprecht zijn hier de kernwoorden en dat zorgt voor één van de betere death metalplaten van dit jaar tot nu toe.