MÖRK GRYNING

Als je het hiaat tussen 2005 en 2017 niet meerekent, is het in Stockholm gelegerde Mörk Gryning al sinds 1993 actief. Ondanks zoveel jaren op de teller behaalden zij nooit echt de bekendheid van hun collega’s/landgenoten in de blackened death scene, zoals Dissection, Sacramentum, Dawn, Naglfar of Necrophobic. Dat is echter niet zozeer te wijten aan het feit dat ze er maar liefst 12 jaren tussenuit knepen. De concurrentie in het genre was namelijk moordend en als je deze jongens dan gaat vergelijken met bovengenoemden, alsook met een Unanimated of een Lord Belial, dan is toch duidelijk dat Mörk Gryning toch altijd wat lichter uitviel. De band is altijd iets melodieuzer geweest dan de rest, het is allemaal iets minder grauw en duivels,… en die trend zet zich voort op ‘Fasornas Tid’. Let wel, dit is helemaal geen slecht plaatje en de muzikanten weten heel duidelijk waar ze mee bezig zijn, maar aan de andere kant vinden we het toch allemaal net dat ietsje te netjes voor een black metalplaat. Bovendien zijn alle songs wel aardig om naar te luisteren, maar heb je ook nergens het gevoel dat men je echt meezuigt in de muziek. Ons bloed ging er dan ook niet echt veel sneller van stromen, maar misschien dat van jou wel?