SATURNALIA TEMPLE

Het Zweedse Saturnalia Temple is altijd al een speciaal beestje geweest en hun platen een ‘acquired taste’ noemen is absoluut geen overdrijving. Ook het nieuwe ‘Paradigm Call’, nummertje vier alweer, zal niet voor iedereen weggelegd zijn. De loodzware, ruwe en van occulte thema’s voorziene stoner/doom is immers, op zijn zachtst gezegd, nogal rudimentair te noemen en nummers zijn vaak opgebouwd rond één enkele en immer terugkerende riff, occasioneel opgesmukt met wat lange, soms psychedelisch aanvoelende solo’s. Men zet dus veel meer in op een bezwerende, creepy sfeer dan op dynamiek en complex arrangementen en dat heeft natuurlijk zo zijn voor- en nadelen. Voordeel is dat nummers als ‘Revel In Dissidence’ en ‘Black Smoke’ behoorlijk intens overkomen en je als het ware wordt meegezogen in een soort ‘one riff vortex’, al is dat laatste ook meteen één van de grootste nadelen. Eentonigheid en bijgevolg ook een zekere voorspelbaarheid liggen steeds op de loer en zonder de juiste mindset kan het album al snel aan de kant geschoven worden wegens te saai en monotoon. Wie hier echter doorheen kan kijken en bereid is mee te gaan in ritualistisch en meditatief aanvoelende songs, haalt met ‘Paradigm Call’ een prima plaat is huis. Als je echter op zoek bent naar dynamiek, catchy refreinen en muzikale hoogstandjes, steek je je licht best een paar deuren verder op.