BARONESS

20 jaar is het inmiddels geleden dat het gezelschap genaamd Baroness onder aanvoering van opperbaard John Dyer Baizley het levenslicht zag, en dat er in die tijd veel gebeurd is in de Baroness-rangen is dan ook een understatement van jewelste. ‘Stone’ is het eerste Baroness-album dat zich niet in het spectrum van  regenboogkleuren bevindt en laat een andere Baroness horen dan op laatste worp ‘Gold & Grey’: vinniger, strakker en ‘on top of things’. Eerder dan een intro is de korte opener ‘Embers’ een nummer op zich, evenals ‘The Dirge’ dat zo ergens halverwege ‘Stone’ de plaat in twee hakt en de luisteraar wat tijd gunt om het eerste deel te verwerken, zo lijkt het wel. ‘Last Words’ werd als eerste single naar voren geschoven en bevestigt wat voor een schitterende zet het wel was om Gina Gleason ten tijde van ‘Gold & Grey’ aan boord te hijsen. Baizley en laatstgenoemde voelen/vullen elkaar zowel op gitaar als zang zo geweldig aan en tillen de stuk voor stuk imposante songs op dit album naar een nog veel hoger niveau, en sluiten het af met ‘Bloom’ dat schittert in eenvoudige schoonheid. Was ‘Gold & Grey’ nog de aankondiging van Baroness 2.0, dan is ‘Stone’ de eerste bevestiging van het feit dat deze heruitgevonden band nog heel wat moois in petto heeft.