COMPASS

De Britse Gitarist Steve Newman was altijd al gefascineerd door de ramp bij Tsjernobyl in Oekraïne in 1986 en toen hij in 2022 deze plaat opnam was het concept vlug gekozen. Hij heeft al een flink aantal albums met zijn groep Newman maar sprokkelde nu andere muzikanten voor dit project. Het is een zeer eclectische mix geworden met invloeden van Dream Theater, Rush, Saga, It Bites en Pink Floyd. Een album dat lekker ruikt naar bovengenoemde groepen maar dat opvalt door zijn typische ritmische basis, die gevormd wordt door een strakke ritmesectie die door de productie, samen met de gitaren, een heel ophitsende drive oplevert. De teksten zijn eerder donker maar dat is vooral te danken aan het onderwerp. De melodieuze invloeden van Newman zijn hoorbaar met brede toetsenpartijen en tal van puntige gitaarriffs. Alles op deze plaat ligt goed in het gehoor en komt heel natuurlijk over. Idem dito, de epische afsluiter ‘Age Of Progression’ die tijdens tien minuten geen seconde verveelt. Alles wordt ook nog eens schitterend ingezongen door Ben Green die een heel aangename stem heeft.