... / Story's / Nieuwe releases / Conjurer Páthos
Nieuwe releases

Bart Nijssen

04/07/2022 - week 27

Nuclear Blast

Updated 10/07/2022

Updated 10/07/2022

Nieuwe releases
9

CONJURER

Páthos

CONJURER Páthos

Er zijn meerdere definities van ‘Páthos’, de titel van het tweede album van Conjurer. Het viertal uit Rugby, Engeland, hanteerde de betekenis uit de Griekse oudheid, die verwijst naar intense emoties, doorgaans negatief, maar die ook wel positief kunnen zijn. Naar eigen zeggen omdat dat ook is waar de plaat om draait: het is enerzijds een heel donker, heavy en miserabel album, maar tegelijkertijd met stukken die mooi klinken en catharsis teweegbrengen. Het is die dynamiek die Conjurer muzikaal voor de tweede keer op rij tot in de perfectie weet te hanteren in hun progressieve death metal. Soms is die death metal uptempo en puntig, zoals in het voor Conjurer-begrippen razendsnelle ‘Suffer Alone’. Maar dan weer is het doom-achtig, sludgy en traag, terwijl je het volgende moment omver geblazen wordt door een niets ontziende black metalpassage. Zoals in ‘All You Will Remember’, wat misschien wel de meest verrassende track is van het album. Het nummer begint met rustig golvende riffs en cleane zang van gitarist en vocalist Dan Nightingale, totdat Alice Zawadzki – onderdeel van de band van Corrie Dick, een Schotse jazzdrummer – het overneemt en een soort gedicht voordraagt. Het mondt tenslotte op bizarre wijze uit in een explosie van black en death metal. Afsluiter ‘Cracks In The Pyre’ kabbelt op zijn beurt lekker voort en heeft iets helends na al dat geweld van ervoor. Gitarist en vocalist Brady Deeprose omschreef het nummer met recht als ‘emotioneel heavy, in plaats van muzikaal heavy’. De band schakelde ook op voorganger ‘Mire’ al moeiteloos tussen genres, stijlen en passages en heeft dat vakmanschap op ‘Páthos’ verder geperfectioneerd, evenals het samenspel tussen de grunts van Nightingale en de screams van Deeprose. Nooit klinkt het te gekunsteld, zelfs niet wanneer drummer Jan Krause er weer een bizarre fill tussendoor gooit. Het draagt juist allemaal bij aan de dynamiek en dat spanningsveld tussen positief en negatief. ‘Páthos’ lijkt dan ook een treffende titel voor dit tweede meesterwerk van de band. Een prachtige groeibriljant, die veel gezichten kent.